Kolder of niet?

[FonsV]

Misschien doe ik hier iets dat niet mag: zomaar een artikel plaatsen uit een Belgisch dagblad. Maar... over dit soort berichten zou ik me gemakkelijk flink kunnen opwinden. Ik zie het namelijk als een voorbeeld van mateloze zelfoverschatting.
Ik wind niet op omdat ik de onzin nooit zal meemaken. Stom gedoe!!!

De mens is goed op weg om een ‘multiplanetaire’ soort te worden, want ooit wordt Mars onze nieuwe thuis. Althans, zo beweren enthousiaste wetenschappers die hopen om van iets wat nu nog sciencefiction is, werkelijkheid te kunnen maken.

Vandaar dat de landing van het Marswagentje Curiosity zo baanbrekend is en de wetenschappers van de NASA, die dit huzarenstukje tot een succesvol einde brachten, terecht zo gelukkig waren na de landing. Het laboratorium op wieltjes moet immers het pad effenen voor menselijke exploratie. En inderdaad, nog nooit was de rode planeet zo bereikbaar, maar tegelijk ook blijft ze zo ver weg en zo fantastisch exotisch.

Hoewel de plannen voor een bemande missie naar Mars nog op de tekentafel liggen, is de reis naar onze dichtste buur nakend, zeggen wetenschappers. Nog tijdens onze levens zullen we het bereik van onze menselijke soort naar andere planeten en andere lichamen in ons zonnestelsel uitbreiden, geloven ze.
Hoewel heel wat experts beweren dat een missie naar Mars vandaag technologisch mogelijk is, zijn er toch nog heel wat vragen of het wel praktisch, rendabel of veilig is om zo’n missie te ondernemen.

Brandstof
Om een idee te krijgen van hoe ver weg Mars wel is, beeld je eens in dat je zes maanden lang opgesloten zit met zes of zeven mensen in een kleine, afgesloten capsule, want zo lang duurt de reis vandaag van de Aarde naar Mars. Concreter: de afstand tussen de Aarde en Mars varieert van 60 miljoen tot 380 miljoen kilometer, afhankelijk van de positie van de twee planeten ten opzichte van de zon. Bovendien zouden de astronauten zo’n 18 tot 20 maanden op Mars moeten verblijven totdat de planeten terug in de juiste positie staan voor de zes maanden durende terugreis. In totaal zou een Marsmissie dus 2,5 jaar duren.

De hoeveelheid brandstof die nodig is, zou daarbij een groot deel van het volume van het ruimtetuig moeten uitmaken. De brandstof voor de terugreis zouden de astronauten zelf moeten produceren op Mars. Mocht de heenreis om een of andere reden dus vroegtijdig moeten worden afgebroken, zou er niet genoeg brandstof aanwezig zijn om terug te keren naar de Aarde. Of, hoe een Marsastronaut bereid moet zijn om zijn leven op te offeren voor de goede zaak.

Medische problemen
Maar er zijn ook heel wat bijkomende problemen verbonden aan een reis naar Mars. De combinatie van kosmische straling van extragalactische bronnen en extreme stralingsmomenten van de zon bijvoorbeeld maken van de ruimtereis een extreem gevaarlijke onderneming. Ook het gebrek aan zwaartekracht is voor het menselijke lichaam een zware belasting en een serieuze hindernis voor de uitbouw van een ruimtestation op Mars. Bovendien zijn er op Mars geen dokters aanwezig die de astronauten met bepaalde zwaartekrachtklachten zouden kunnen behandelen, laat staan met andere mogelijke gezondheidsproblemen.

Zenuwinzinking
En wat gedacht van de stress. Zes mensen in een afgesloten ruimte zonder ontsnappingsmogelijkheden op weg naar een plaats waar geen mens ooit eerder geweest is. Het is het beste recept voor spanningen, stress en een zenuwinzinking. Een plekje voor een psycholoog-astronaut aan boord kan een oplossing zijn, maar wie behandelt dan de psycholoog? Ook de isolatie, eens op de planeet, zal de astronauten ongetwijfeld parten spelen. Even een telefoontje naar het thuisfront is allesbehalve evident. Door de grote afstand tussen Aarde en Mars kunnen radiosignalen er tussen de 4 en 21 minuten over doen om de Aarde te bereiken.

Voedsel
Astronauten die aan een Marsmissie willen deelnemen, zullen zich moeten bekeren tot het vegetarisme, want vlees kan niet bewaard worden in de ruimte. Uit studies blijkt bovendien dat de kosmische straling de vitaminen in het voedsel kunnen beschadigen. Nochtans is een goede voeding zeer belangrijk in de ruimte. Het geeft het lichaam een natuurlijke morele boost en houdt het lichaam gezond. Het verlies aan nog maar één vitamine in de voedselketen kan al serieuze schade aanrichten tijdens een lange reis. Een oplossing zou kunnen zijn dat de astronauten hun eigen voedsel kweken in een soort van serre.
Volgens experts is het enige antwoord op al deze voorgaande problemen een geschikt ruimtetuig ontwikkelen dat de mens op een veilige, dus snelle, manier naar Mars kan brengen. Volgens het blad New Scientist zou een nieuw ontwikkelde raketmotor de reis naar Mars kunnen inkorten tot slechts 39 dagen. De motor gebruikt daarbij een plasma van hete ionen om een raket voort te stuwen.

Marsmannetjes naar de Aarde
Een ander risico van een menselijke kolonisering van Mars is de introductie van vreemde micro-organismen op Mars die de zoektocht naar inheemse Martiaanse levensvormen in gevaar brengen of gaan wedijveren met bestaand leven op Mars. Zo zou het nieuw geïntroduceerde Aarde-leven mogelijk al sommige of alle levenssoorten op Mars kunnen uitroeien nog voor ze ontdekt zijn. Omgekeerd kunnen ook gevaarlijke organisme die van Mars meekomen naar de Aarde schadelijk zijn voor de mens.

Ondanks alle vraagtekens, heeft de Amerikaanse overheid aangekondigd dat het een bemande missie naar Mars wil ondernemen tegen de jaren 30 van deze eeuw, want voor de Verenigde Staten is een reis naar Mars veel belangrijker dan een terugkeer naar de Maan. De exploratie van Mars zou bijvoorbeeld nieuwe commerciële uitdagingen en inkomensbronnen kunnen genereren. En, als effectief blijkt dat er leven mogelijk is, kan de planeet mogelijk dienen voor onafhankelijke kolonies die een reddingsboei kunnen zijn voor de mens in geval van een wereldramp.

Over het allergrootste vraagteken - het precieze kostenplaatje van heel deze onderneming - wordt voorlopig nog niet gerept.

----------------------

Tot zover de Knack van vandaag. Kan zo heerlijk vrijblijvend het nieuws brengen!

[carel]

Hi Fons,

Natuurlijk mag je een deel van een artikel overnemen en ergens anders plaatsen. Mits natuurlijk de goede bronverwijzing is gebruikt en dat heb je hier wel gedaan dacht ik. Je kunt ook altijd de website van de krant/bron vermelden en het gegeven dat volledige artikelen achter een codeslot zitten. Belangrijk is ook om de reden te vermelden waarom je een volledig artikel plaatst. Bij een gedeeltelijke plaatsing speelt dat minder, dan voorzie je het namelijk meestal van begeleidend commentaar of je gebruikt het om je standpunt aan te tonen of er informatie over of bij te verschaffen.

Meestal werkt common sense goed in dit soort situaties.

Nu over NASA en Mars.

Je kunt hier ook een heel ander verhaal houden. Ik zou dat als volgt doen. We hebben niks op Mars te zoeken. Punt uit. Ware dat wel zo geweest dan waren we er wel geboren en dat is niet zo. Mars is gewoon een grote kei die zijn rondjes rond de zon draait en dat is mooi genoeg lijkt me.

Dit zou je als het kritische standpunt kunnen zien. Laten we het eens over het echte verhaal achter deze marsmissie hebben.

NASA is ooit heel groot en sterk geweest. Vooral bij de Apollo reizen naar de maan was het een enorme miljoenen, wat zeg ik, miljarden verslindende organisatie, die welhaast autonoom zijn gang kon gaan. Niemand die er wat van zei en ze waren verzekerd van enorme subsidiestromen. NASA had heel veel macht toen.

Maar die maanreizen verloren al heel snel de belangstelling van de bevolking en dus ook van de geldverschaffer. De budgetten kwamen onder druk te staan en dat werd versterkt vanaf het moment dat de Apolloreizen ten einde waren. NASA heeft naarstig naar van alles en nog wat gezocht en met een ruimtestation, skylab, kon men weer even verder. Maar het probleem bleef, sterker, het probleem werd steeds groter, NASA verloor positie, de vorderingen op wetenschappelijk gebied waren te gering en Amerika heeft zoveel andere dingen waar ze geld voor nodig hebben, zoals oorlog voeren. Wetenschappelijk heb je trouwens niks aan een ruimtestation, alleen al omdat elke beweging van een astronaut die door dat station reist de nodige trillingen en bewegingen veroorzaakt die zowat elk experiment laten mislukken. Je kunt een beetje testen wat planten onder gewichtloze omstandigheden doen maar veel meer ook niet. De meeste testen zijn vergezocht en lijken vooral bedoeld om de astronauten bezig te houden. Anders vechten ze elkaar na enige tijd het station uit. En dat lijkt me geen reclame. Na een week de aarde van boven zien wil je wel weer eens wat anders lijkt me.

We gaan verder. Toen kwam NASA met de space shuttle. Dat zou het reizen naar de ruimte er een stuk efficienter op maken. Je kon dat ding immers meerdere keren gebruiken.

Het ging goed, ja, voor het oog, want die space shuttle was een onding, hartstikke duur, want naast die shuttle had je toch een complete raket (2 zelfs) nodig om van de grond te komen en dus was je nog steeds heel duur uit. Een miljard dollar per vlucht.

Tot overmaat van ramp bleek de shuttle ook nog eens onveilig en extreem onderhoudsgevoelig. Het ongeluk met de Challenger maakte dat heel duidelijk en minieme foutjes werden catastrofaal uitvergroot door de enorme krachten die er op het materiaal worden uitgeoefend bij stijgen maar ook bij landen, als je een hittetegeltje mist, nou, boem! Toen, in de tijd van die Challenger, ontstond de bijtende grap: NASA= Need Another Seven Astronauts 8)

Nu vliegt men al een tijdje met de Russen mee en dat is natuurlijk een blamage voor NASA. Ze hebben gewoon geen alternatief en het wordt nog erger, want particuliere partijen, bijvoorbeeld van Richard Branson, van Virgin, die een eigen raketdienst voor stikrijke mannen en vrouwen heeft opgezet, komen sterk op. Laatst is er ook een succesvolle vlucht van een van die bedrijven geweest en ze kunnen raketjes in de lucht krijgen voor een fractie van de kosten die NASA maakt. En die krijgen het publiek wel warm, want dat is wat Amerika groot gemaakt heeft: ondernemen en pionieren. NASA is een uitgedoofde club die al veel te lang aan het subsidieinfuus gelegen heeft is de opinie daar in de VS.

Kortom NASA is op sterven na dood. Met deze Opportunity hebben ze zichzelf nog wat maanden? weken? geschonken, maar de belangstelling hiervoor dooft ook uit. En dan hebben ze niks meer. Als de Opportunity was neergestort dan was het nu al afgelopen geweest.

Dat praten over marsreizen is gewoon een afleidingsmanoevre. Het kost ze niks en men prikkelt de fantasie. Het is gewoon grote kul maar ze hebben niet veel anders meer. Die Belgische krant had beter over wat anders kunnen schrijven.

NASA dream on! ... Voor zolang het duurt.

[FonsV]

Dag Carel,

We hebben niks op Mars te zoeken.

Wat je noemt: kort maar krachtig en aan duidelijkheid niets te wensen overlatend.

Die Belgische krant had beter over wat anders kunnen schrijven.

Maar... dan had ik het geplaatste artikel niet op dit forum kunnen zetten en dan waren we jouw goed geschreven en grondig ter zake commentaar misgelopen. En dat zou doodjammer zijn geweest!

Ik hoop dan ook dat de andere 'bekijkers' het tot zich hebben genomen.

Bedankt dus voor je reactie

Groeten.

Fons

[Determinist]

We hebben niks op Mars te zoeken. Punt uit.

Oneens !

Mars is de eerste "behapbare" planeet waar we iets mee kunnen.

Ruimtevaart in zijn algemeenheid heeft nut in die zin dat het technologie oplevert, nieuwe inzichten op verschillende vakgebieden.
Daarbij moet je langere termijn denken. Nu is ruimtevaart duur en gevaarlijk. Echter zal men moeten blijven pionieren om de ruimte goed te kunnen gaan bevaren. En ja, dat kost mensenlevens en geld.
Maar dat geldt voor elke menselijke ontdekkingstocht.

Over 500 jaar wellicht zal het mogelijk zijn om inderdaad interplanetaire reizen te maken in ons zonnestelsel. Dat kan alleen als je energie blijft steken in nieuwe ontdekkingstochten. Als je dat niet doet dan weet je zeker dat de aardse dampkring "the final frontier" is.

En waarom zouden we willen?
Waarom wilden we om de aarde varen en andere landen ontdekken?
Was nergens voor nodig.

In plaats van wegdenken van ruimtevaart is het wellicht beter om je energie te steken in het laten verminderen van het defensie budget welke vele malen meer geld kost en alleen als doel heeft juist mensenlevens te verminderen.

[carel]

Beste Determinist,

Ik wil best met je in debat over dit onderwerp, wij zijn het bepaaldelijk niet eens, maar dan moet je wel de bereidheid hebben om mijn post te beantwoorden. Soms heb je een post geplaatst hier, gaf ik keurig antwoord op en vervolgens hoorde ik niks meer. Overigens ben je hier 0,0 ingegaan op mijn kritische verhaal over NASA.

Daar voel ik dus niet zoveel meer voor.

Laat maar weten of je mijn reactie wilt beantwoorden.

OK?

[Determinist]

Heb je het over deze thread of over een post in bijzonder?

Wat NASA betreft. Uiteraard zit deze organisatie in moeilijkheden, echter is het IMHO geen reden om dat als argument te gebruiken om bepaalde toekomstige doelen die gesteld worden in twijfel te trekken.
En als het NASA niet is, dat zullen het wel de Chinezen of Japanners zijn.

Het is juist goed om "lastige" doelen te stellen. Gezien het maanavontuur welke vooraf ook als onmogelijk werd gezien, maar toch voetstappen erop heeft laten zetten.

Ik ben een groot voorstander van ruimtevaart en alle moeilijkheden die daarbij komen kijken is juist een prikkel om betere oplossingen te vinden.

Op de vraag wat mijn grootste wens is zal ik meestal antwoorden "als eerste op Mars rondlopen". Ik heb daar de ontberingen wel voor over.

[FonsV]

Dag Determinist,

We hebben niks op Mars te zoeken. Punt uit.

Oneens !
* Ruimtevaart in zijn algemeenheid heeft nut in die zin dat het technologie oplevert, nieuwe inzichten op verschillende vakgebieden.
* Waarom wilden we om de aarde varen en andere landen ontdekken? Was nergens voor nodig.
* … het is wellicht beter om je energie te steken in het laten verminderen van het defensie budget welke vele malen meer geld kost en alleen als doel heeft juist mensenlevens te verminderen.

Toen je dit schreef, was je toen helemaal nuchter?

Groeten.

Fons.

[carel]

Determinist,

Als er iemand is die innovatie als uiterst belangrijk ziet dan heb ik aardige papieren en kan ik je mijn website aanbevelen. Die gaat over grensverleggende innovatie, alleen voelde ik me verplicht om het in 2012 louter te hebben over de teloorgang van Europa. Het gelul van Griekenland, de chantage van Spanje en Italië? Daar kan simpelweg geen innovatie tegenop. En om Europa en nu de politiek leiders in NL -vanwege de verkiezingen- aan een stevige analyse te onderwerpen gebruik ik mijn eigen innovatie, GOCU, gebaseerd op de niet lineaire dynamica waar jij overigens ook vertrouwd mee bent. Rutte en Roemer heb ik al op de niet lineaire snijtafel gehad, volgende week Samsom, en zo verder. Ik analyseer niet vanuit de politiek, puur vanuit de niet lineaire dynamica. Daar heb ik in 2004 een boek over gepubliceerd, Open Huis, met daarin een heel simpel model en een stevige voorspelling: onze maatschappij stond toen aan de vooravond van een complete ontwrichting. De komt nu uit. Wel anders dan ik dacht, ik dacht aan een grote aanslag als definitieve ontsteking, maar een financiele crisis in combinatie met een gilde van rabiate- totaal onverschillige supergraaiers (eilanden van orde) voldoen ook uitstekend.

Maar daar gaat het hier niet over. NASA heeft een verborgen agenda, namelijk overleven. Er is geen enkele noodzaak noch aanleiding om naar Mars toe te gaan. De financien en energieen die nodig zijn om daar een settlement te maken zijn waanzinnig hoog. We hebben echt andere prioriteiten. En zo'n marsbasis levert niks-niemendal op wat we niet op een veel goedkopere manier hier ook kunnen bereiken. Terraforming? We hebben nog geen notie hoe. Daar leven in beschutte gebieden. Ik geef je een begroting: dat kost zeker 500 miljard dollar. En wat heb je dan? Mensen op Mars. Joechee Hoezee!! Qua larie zit dit heel dicht tegen creationisme aan

Het ontdekken van dingen is belangrijk, maar dat kun je veel beter doen met robots, mensen ernaartoe brengen is gewoon waanzin. Ik hoef de argumenten niet te noemen die heb je zo zelf bij elkaar bedacht.

En wat hebben we daar te zoeken? We kennen onze planeet nog maar nauwelijks, de zee? We hebben geen flauw idee, hebben nog maar een fractie onderzocht. De kern van de aarde, de mantel, het flakkerende magnetisch veld? Geloof me, er komen nog problemen genoeg aan die onze vindingrijkheid tot het uiterste zullen uitdagen en beproeven. De biodiversiteit neemt sterk af, de globale temperatuur stijgt en dit alles in rap tempo, we gaan echt naar 10 miljard mensen toe, dit alles zal tot rampen leiden en willen we wat doen dan is echt alles wat maar creatief is nodig om het tij te keren. Ik denk dat het niet meer te keren is, maar OK, alle inspanningen zijn welkom.

Nee, er zijn onderwerpen genoeg waar we onze creatieve tanden heel wat beter in kunnen zetten dan in edje raketje lariekoek.

Dat maanavontuur heeft zeker veel innovatie opgeleverd. Maar niet door die maanreizen zelf maar door de samenwerking die uiteindelijk tot het succesvolle Apollo project leidde en de vervolginnovaties. Verder heeft het maanproject zelf echt bitter weinig opgeleverd. Microsoft, Apple en al die anderen, de autoindustrie, noem het maar, hebben ontzettend veel meer opgeleverd. Veel en veel meer innovaties komen gewoon uit schuren en zolderkamertjes. Niet uit de dure burelen en horden rakettologen die NASA rijk is. Daar is al zeker 20 jaar geen fluit meer uitgekomen.

Dat ruimtestation is echt een lachertje, alle proeven zijn of achterhaald of zinloos, lege zakken rechtzetten of dingetjes laten zweven. Flauwe kul. Het is dure bezigheidstherapie en als zodanig nauwelijks inspirerend voor de komende generaties. Andre Kuipers is een aardige vent, maar sjonge jonge, wat een gekleuter.

Onderzoeken? JA!
Nieuwe terreinen ontginnen? JA!
Slim dingen bedenken en efficient aanpakken? JA!
Alle creativiteit gebruiken voor de komende problemen? JA
Planeten onderzoeken? Wat mij betreft zonder mensen te vervoeren en rondjes te laten draaien. Gewoon slim zijn. Goede ruimtetelescopen en creatief zijn in wat je onderzoekt. Hou regelmatig nut-en-noodzaak discussies. En betrek het publiek erbij. Er zijn goede, creatieve, denkers en doeners genoeg. Laten we die immense bron maar eens echt aanboren.

Geen raketjes met mannetjes naar Mars!
Geen larie verkopen om je egen hachje te redden NASA. Schaam je.

Het is zo simpel als het maar zijn kan. Praten over een marsreis is louter opgestart door NASA om de aandacht af te leiden van de deplorabele toestand waarin ze zich bevinden.

Het is een beetje WC eend die als advies geeft: "gebruik WC eend".

[Determinist]

Ach Carel, al je argumenten kloppen.

Maar 1 argument van mij geeft mij de doorslag om er toch voor te kiezen:

Als je van A naar Z wilt komen zal je toch met B moeten beginnen.
Dus zal je eerst het doel moeten stellen dat je naar Z wilt komen en daar de stap B in onderkennen.

Ik zie graag dat de mensheid in de toekomst de ruimte als plaats voor wonen, werken en recreëren als mogelijkheid heeft toegevoegd.

Dit kan je alleen bereiken door een doel te stellen, namelijk de mens in de ruimte te brengen en stapje voor stapje de moeilijkheden daarbij op te lossen.

Als zoals jij al vooraf het doel als onnodig aanmerkt wordt stap B nooit gezet. En in mijn ogen is dat zonde.

En ja, er zijn ook andere bezigheden die veel prio hebben. Maar het is EN EN en niet OF OF.

Kolder?
Geen kolder!

[carel]

Determinist,

Dáár gaat het je om zie ik. ..

Om de perspectieven van ruimtereizen, van je vrij door het universum te kunnen bewegen, andere, onaardse, mysterieuze, werelden te bezoeken en je connectie met het universum aldus te verbreden. Liefst de ontdekking doen dat er ander leven is. Een geleimassa die in keurig Engels bromt: "Aardman let op uw zaak"

Dit alles is mij ook niet vreemd. Ik heb heel veel SF en fantasy gelezen, zelfs ooit een dergelijk boek geschreven, maar dat kreeg ik niet gepubliceerd. Dromen, uiterst belangrijk. Kijk maar naar de titel van mijn site: 'Structuurbrengers en Droomdoeners'. De eerste groep kom je tegen in de top van het bedrijfsleven en de tweede groep vooral in garages waar ze nieuwe deuren proberen te openen en bijhorende perspectieven proberen te bieden. Geld verdienen staat bij die groep helemaal niet zo hoog op de lat, dat komt pas als het succes er komt en allerlei economische raadgevers de gedachten van de creatieveling beginnen te besmoedelen. (besmoedelen is een nieuw woord, vond ik hier wel passend)

Ik beschouw mezelf als behorend tot de tweede groep.

Maar ik ben niet gek. Ik herken trucs, handigheden, gebruikmakend en inspelend op de dromen van mensen. En dat is een heel leger dat zich daarmee bezighoudt. Goeroes van allerlei slag, droomverkopers, perspectiefverzinners, sprookjesbedenkers en verhalenvertellers, relie-kunstenaars of kunstenmakers, allemaal min of meer behorend tot het gilde van de portemonnaieplukkers. Want de meesten is het ofwel om macht te doen ofwel om geld. Of om allebei natuurlijk

Niet alleen kleine groepen of individuen maken zich hier schuldig aan. Zeker ook grote instellingen die met hun droomfabrieken hun jaarbudget trachten aan te vullen. Het is veel goedkoper voor hen om een aantal handige photoshoppers in te huren en een mooi Marsverhaaltje te verzinnen dan om hard veldwerk te doen. En mensen pikken dat soort dingen voor zoete koek.

Het beste voorbeeld dat ik ken is dit keer niet de bijbel maar een stel film-makers die een aantal ufo modellen maakten en met camera's en spiegels er bewegende ufo's van maakten. Een zo'n kartonnen ufo had men 'geparkeerd' tussen auto's, waardoor het ding er zo groot als een bus uitzag. Met spiegels liet men die dingen vliegen, soms door muren heen.

En toen kwam het. Men stalde de ufo's uit langs winkelend publiek, men liet de films zien en de kartonnen ufo's en men vroeg: "wat is echt, de films of deze kartonnen modellen?" en 70% van de mensen zei dat de films echt waren. Aan die mensen liet men zien hoe de films gemaakt waren en nog steeds geloofde een krappe meerderheid dat de films echt waren. Mensen zijn gek op dit soort onwerkelijke dingen.

En de werkelijkheid die NASA kan brengen steekt enorm schril af bij de gloedvolle ufo verhalen of de uitbundige beschrijvingen van buitenaardse beschavingen uit de SF boeken. En dus komt een droom over een marsreis hen heel goed uit. Mensen zijn verzot op dromen. Ze, NASA, weten heel goed dat dit niet haalbaar is. Noch fysiek, noch financieel. Om iets dergelijks te doen hebben we motoren nodig die heel wat meer M in E omzetten (E=MC^2), motoren die minstens 10.000 keer krachtiger zijn dan die we nu hebben. Willen we het zonnestelsel uit, dan hebben we motoren nodig die minstens een miljoen keer krachtiger zijn dan die van nu. We zijn sinds 1969 op dit gebied nauwelijks een steek opgeschoten namelijk.

Hoezo E=MC^2? Bij raketmotoren, via chemische reacties wordt een heet gasmengsel geproduceerd dat met hoge snelheid de motor verlaat en daarmee thrust (aandrijfkracht) levert. De samenstellende moleculen van de brandstof wegen een fractie meer dan de reststoffen. dat verschil is via E=MC^2 omgezet in energie, in de orde van enkele 100.000-sten tot een miljoenste van de massa. Daarmee kun je never-nooit de energie verkrijgen die je voor serieuze ruimtevaart nodig hebt. Daarvoor zul je de opgeslagen energie dieper het atoom moeten benutten. Niet voor niets dat SF makers als Star Trek werken met 'antimateriemotoren', waar 100% van de massa in energie wordt omgezet, dus 100.000 tot een miljoen keer sterker dan de huidige motoren. Probleem daar is weer: hoe zet je die vrijkomende energie om in thrust. Momenteel is 10% van de totale massa bij vertrek de structuur, de apparatuur, mensen ed en 90% louter brandstof. Maar voor zo'n marsreis heb je zowel voor heen als terug brandstof nodig, los van de spullen om er in leven te kunnen blijven. Voor die extra retour brandstof geldt ook weer dat je dat als 10% kunt beschouwen waarvoor je weer 90% brandstof moet meenemen. Je hebt al gauw een raket ter grootte van een kleine berg nodig om twee mensen met hun spullen op mars te zetten en weer terug te laten vliegen.

En dáár ging het mij om: rede van droom en vooral larie te scheiden.