Ik wind niet op omdat ik de onzin nooit zal meemaken. Stom gedoe!!!
De mens is goed op weg om een ‘multiplanetaire’ soort te worden, want ooit wordt Mars onze nieuwe thuis. Althans, zo beweren enthousiaste wetenschappers die hopen om van iets wat nu nog sciencefiction is, werkelijkheid te kunnen maken.
Vandaar dat de landing van het Marswagentje Curiosity zo baanbrekend is en de wetenschappers van de NASA, die dit huzarenstukje tot een succesvol einde brachten, terecht zo gelukkig waren na de landing. Het laboratorium op wieltjes moet immers het pad effenen voor menselijke exploratie. En inderdaad, nog nooit was de rode planeet zo bereikbaar, maar tegelijk ook blijft ze zo ver weg en zo fantastisch exotisch.
Hoewel de plannen voor een bemande missie naar Mars nog op de tekentafel liggen, is de reis naar onze dichtste buur nakend, zeggen wetenschappers. Nog tijdens onze levens zullen we het bereik van onze menselijke soort naar andere planeten en andere lichamen in ons zonnestelsel uitbreiden, geloven ze.
Hoewel heel wat experts beweren dat een missie naar Mars vandaag technologisch mogelijk is, zijn er toch nog heel wat vragen of het wel praktisch, rendabel of veilig is om zo’n missie te ondernemen.
Brandstof
Om een idee te krijgen van hoe ver weg Mars wel is, beeld je eens in dat je zes maanden lang opgesloten zit met zes of zeven mensen in een kleine, afgesloten capsule, want zo lang duurt de reis vandaag van de Aarde naar Mars. Concreter: de afstand tussen de Aarde en Mars varieert van 60 miljoen tot 380 miljoen kilometer, afhankelijk van de positie van de twee planeten ten opzichte van de zon. Bovendien zouden de astronauten zo’n 18 tot 20 maanden op Mars moeten verblijven totdat de planeten terug in de juiste positie staan voor de zes maanden durende terugreis. In totaal zou een Marsmissie dus 2,5 jaar duren.
De hoeveelheid brandstof die nodig is, zou daarbij een groot deel van het volume van het ruimtetuig moeten uitmaken. De brandstof voor de terugreis zouden de astronauten zelf moeten produceren op Mars. Mocht de heenreis om een of andere reden dus vroegtijdig moeten worden afgebroken, zou er niet genoeg brandstof aanwezig zijn om terug te keren naar de Aarde. Of, hoe een Marsastronaut bereid moet zijn om zijn leven op te offeren voor de goede zaak.
Medische problemen
Maar er zijn ook heel wat bijkomende problemen verbonden aan een reis naar Mars. De combinatie van kosmische straling van extragalactische bronnen en extreme stralingsmomenten van de zon bijvoorbeeld maken van de ruimtereis een extreem gevaarlijke onderneming. Ook het gebrek aan zwaartekracht is voor het menselijke lichaam een zware belasting en een serieuze hindernis voor de uitbouw van een ruimtestation op Mars. Bovendien zijn er op Mars geen dokters aanwezig die de astronauten met bepaalde zwaartekrachtklachten zouden kunnen behandelen, laat staan met andere mogelijke gezondheidsproblemen.
Zenuwinzinking
En wat gedacht van de stress. Zes mensen in een afgesloten ruimte zonder ontsnappingsmogelijkheden op weg naar een plaats waar geen mens ooit eerder geweest is. Het is het beste recept voor spanningen, stress en een zenuwinzinking. Een plekje voor een psycholoog-astronaut aan boord kan een oplossing zijn, maar wie behandelt dan de psycholoog? Ook de isolatie, eens op de planeet, zal de astronauten ongetwijfeld parten spelen. Even een telefoontje naar het thuisfront is allesbehalve evident. Door de grote afstand tussen Aarde en Mars kunnen radiosignalen er tussen de 4 en 21 minuten over doen om de Aarde te bereiken.
Voedsel
Astronauten die aan een Marsmissie willen deelnemen, zullen zich moeten bekeren tot het vegetarisme, want vlees kan niet bewaard worden in de ruimte. Uit studies blijkt bovendien dat de kosmische straling de vitaminen in het voedsel kunnen beschadigen. Nochtans is een goede voeding zeer belangrijk in de ruimte. Het geeft het lichaam een natuurlijke morele boost en houdt het lichaam gezond. Het verlies aan nog maar één vitamine in de voedselketen kan al serieuze schade aanrichten tijdens een lange reis. Een oplossing zou kunnen zijn dat de astronauten hun eigen voedsel kweken in een soort van serre.
Volgens experts is het enige antwoord op al deze voorgaande problemen een geschikt ruimtetuig ontwikkelen dat de mens op een veilige, dus snelle, manier naar Mars kan brengen. Volgens het blad New Scientist zou een nieuw ontwikkelde raketmotor de reis naar Mars kunnen inkorten tot slechts 39 dagen. De motor gebruikt daarbij een plasma van hete ionen om een raket voort te stuwen.
Marsmannetjes naar de Aarde
Een ander risico van een menselijke kolonisering van Mars is de introductie van vreemde micro-organismen op Mars die de zoektocht naar inheemse Martiaanse levensvormen in gevaar brengen of gaan wedijveren met bestaand leven op Mars. Zo zou het nieuw geïntroduceerde Aarde-leven mogelijk al sommige of alle levenssoorten op Mars kunnen uitroeien nog voor ze ontdekt zijn. Omgekeerd kunnen ook gevaarlijke organisme die van Mars meekomen naar de Aarde schadelijk zijn voor de mens.
Ondanks alle vraagtekens, heeft de Amerikaanse overheid aangekondigd dat het een bemande missie naar Mars wil ondernemen tegen de jaren 30 van deze eeuw, want voor de Verenigde Staten is een reis naar Mars veel belangrijker dan een terugkeer naar de Maan. De exploratie van Mars zou bijvoorbeeld nieuwe commerciële uitdagingen en inkomensbronnen kunnen genereren. En, als effectief blijkt dat er leven mogelijk is, kan de planeet mogelijk dienen voor onafhankelijke kolonies die een reddingsboei kunnen zijn voor de mens in geval van een wereldramp.
Over het allergrootste vraagteken - het precieze kostenplaatje van heel deze onderneming - wordt voorlopig nog niet gerept.
----------------------
Tot zover de Knack van vandaag. Kan zo heerlijk vrijblijvend het nieuws brengen!
![Laughing :lol:](./images/smilies/icon_lol.gif)