Pagina 3 van 3

Filosofie achter religie

Geplaatst: 31-05-2011 17:05
door FonsV
Dag Carel,
Je schreef:Ik ben bang dat onze taal onvoldoende mogelijkheden heeft om alle connotaties te bespreken/delen.

En zo is het. Het liedje zegt: 'Dat is het einde, dat is de deur dicht, daar zijn geen woorden voor...'. Bovendien: als iemand mij in het Sanskriet iets meedeelt neem ik het meegedeelde helemaal niet op. Of zoiets. :)
Waarnemingen van anderen kunnen mij ten diepste feitelijk niet bereiken' is daarmee bedoelt dat anderen wat ik 'ik' noem niet direct kunnen bereiken/waarnemen? En... is dat wel waar? Ik denk het wel. Je kunt het 'ik' van een ander niet bereiken, indirect kun je wel wat, maar niet direct. Ik zou niet weten hoe.
Hier bevind ik me nog eens een keer op een gebied, waar ik wel zeker ben van m'n zaak, maar waar ik waarschijnlijk afhankelijk ben van Plato's idee dat Iets voor die zekerheid garant staat. Of... ik zou zelf de garantiegever moeten zijn. ;)
Of... als ik een boom zie, is dat ook al indirect omdat het door middel van het licht gaat? What's in a word?

* “Ogen zijn de spiegels van de ziel”. Volkswijsheid en dus waar. Wat is nu het geval?
We staan met zijn tweeën voor een spiegel (aan de wand) en zien onszelf en we zien de ander. Van wie(ns ziel) is die spiegel nu? Het ding is een spiegel voor ieder van ons; jij en ik kunnen zeggen: “In de spiegel zie ik mezelf en ik zie jou”. Het enige rare is dat we onszelf niet ondersteboven, maar wel linksterechts zien en dus niet precies zoals we zijn. Geintje!

* 'Twee zielen, één gedachte' kunnen twee mensen zich dat bewust zijn vóór ze dat tegenover elkaar hebben uitgesproken. Of lijkt dat alleen maar zo?

* ”Heb je zijn ogen wel eens gezien? Die kijken dwars door je heen”. Waarop duidt dát nu weer?

* En dan hebben we nog het al dan niet mogelijke verschijnsel van de telepathie. Bestáát dat nu of niet? Ik kan bijna geloven van wel. In ieder geval kan ik je een redelijk groot aantal volstrekt onbevooroordeelde persoonlijke ervaringen geven waarop je net als ik zult reageren met “Hoe kan dát nou? Is dat iedere keer stom toeval”? En dan kan ik in alle oprechtheid alleen maar zeggen: “Dat zou kunnen, ja, maar zo beleef ik het niet”.

Allemaal dingen waarover ik verwonderd nadenk. Zoals ik schreef:...waar ik wel zeker ben van m'n zaak, maar waar ik waarschijnlijk afhankelijk ben van Plato's idee dat... En zo blijft de mens zoeken naar de nodige 'onderbouwing'.
Je schreef:... door de reactie van Juda, die nog wel eens meer 'oude' discussies nieuw leven inblaast...
Destijds was het oorverdovend stil en dacht ik vaak: waar doe ik het eigenlijk voor? Hij neust blijkbaar uitgebreid rond en wekt dan iets tot leven. Leuk! :)

Groeten.

Fons.