carel schreef:Hi Peter,
Afgelopen zaterdag is er op Discovery een serie gestart die gemaakt is door of onder leiding van Stephen Hawking. Heel interessant. De meeste dingen die in de eerste aflevering de revue passeerden hebben we al eerder besproken, zoals de enorm specifieke waarde van natuurlijke constanten en de exactheid die nodig is om uberhaupt een plaats te bieden aan leven, zoals de aarde en de afstand tot de zon.
Nu kwam Hawking met een nieuw element in de vorming van het universum, namelijk het voorkomen van (heel kleine) imperfecties. Als na de (veronderstelde) big bang een volledig egaal universum zou zijn ontstaan, dan waren er nooit sterrestelsels, sterren en planeten geweest. Hawking illustreert dat op een wel heel fraaie manier in zijn film, met kogellagers.
Al deze dingen, die kleine imperfecties zijn natuurkundig niet te verklaren en het is de vraag of dat ooit wel gaat lukken. Met de hypothese dat er een multiversum bestaat, Hawking had het daar ook over, ben je er bepaald nog niet, omdat het daarmee waarschijnlijk is dat er een oneindig aantal universa bestaan en met oneindigheden kun je niet rekenen, al trek je alle wiskunde uit de kast. Daarmee vind ik ook dat in de hypothesevorming ook uitgegaan mag worden van een bovennatuurlijke macht die 'de stenen aan het rollen heeft gebracht'. Dat doet Lennox en dat doet hij goed. Daar moet de wetenschap niet zo spastisch op reageren.
Nu weer even wat kritischer. Wel is het, zo er een bovennatuurlijke macht is, in mijn visie zo dat het bepaald geen uitgemaakte zaak is dat deze macht de God van de Bijbel zou moeten zijn, misschien zelfs de facto niet. Waarom? Omdat, als je het O.T. goed leest, er een 'persoonlijkheid' uit spreekt waar nogal wat kanttekeningen bij te maken zijn, vooral op het gebied van wijsheid eigenlijk. Een instantie die een universum uit het niets kan maken zal zich in mijn visie nimmer laten leiden door wrok of gramschap, zal de mensheid na 2000 jaar bestaan (letterlijke uitleg) niet met een vloed bestraffen, dan heb je gewoon je werk niet goed gedaan, die 'perfecte mens' bleek toch een mispeer te zijn geweest. Dat alles wil er bij mij dus niet in. Het zou goed zijn als in religieuze kring er eens een discussie zou ontstaan over dit aspect. Over Jezus hoeft het niet te gaan, diens rol is inspirerend genoeg, maar JHWH? Mij inspireert diens rol eigenlijk nauwelijks.
Natuurlijk kun je zeggen dat dit een 'menselijke' uitleg is. Dat is waar, kan ik niks tegenin brengen. Maar dingen die strijden met mijn gevoel voor wijsheid en die niet zodanig uit te leggen zijn dat het opeens wel als 'wijs' moet worden gezien, kunnen me om voor de hand liggende redenen niet overtuigen.
Hoi Carel,
Ja grappig, die imperfecties, ik heb er al eerder over gepost, die constanten die niet 'helemaal' constant zijn. Maar mijns inziens past dat wel in een gevallen, lees niet-perfecte, of volmaakte wereld.
Nog boeiender dan je eerste alinea is je tweede. Daar kunnen joekels van discussies uitkomen. Ik noem wat dingetjes:
- Waarom de facto niet? De God van de Bijbel is de enige die claimt de "levende" te zijn, de "ik ben die ik ben", jahweh hayah`. Ik veroorloof me een verwijzing met bijbeltekst:
“Jezus, dit gezegd hebbende, ging uit met Zijn discipelen over de beek Kedron, waar een hof was, waar Hij inging, en Zijn discipelen. 2 En Judas, die Hem verried, wist ook die plaats, omdat Jezus aldaar dikwijls vergaderd was geweest met Zijn discipelen. 3 Judas dan, genomen
hebbende de bende [krijgsknechten] en [enige] dienaars van de overpriesters en Farizeeën, kwam aldaar met lantarens, en fakkels, en wapens. 4 Jezus dan, wetende alles, wat over Hem komen zou, ging uit, en zeide tot hen: Wie zoekt gij? 5 Zij antwoordden Hem: Jezus de Nazaréner. Jezus zeide tot hen: Ik ben het. En Judas, die Hem verried, stond ook bij hen. 6 Toen Hij dan tot hen zeide: Ik ben het; gingen zij achterwaarts, en vielen ter aarde”. Tot degenen die Hem kwamen arresteren zei de Heer: Ik ben. In het Grieks is dit: egó eimi. Daarop
vielen al deze gewapende mannen hulpeloos achterover op de grond. In die uitdrukking moet klaarblijkelijk iets méér schuilen dan gewoon ons Nederlandse “Ik ben het”. Niet louter “Ik ben het” De Heer gebruikte deze uitdrukking reeds in Johannes 8:58: “prin abraam genesthai egó eimi”, of
letterlijk: “eer Abraham tot bestaan kwam Ik ben”. De King James Version vertaalt het zo: “Before Abraham was, I am”.
Vergelijk hiermee Exodus 3:14, in de King James Version:
“And God said unto Moses, I AM [Hebr. hayah] THAT I AM [Hebr. hayah]: and he said, Thus shalt thou say unto the children of Israel, I AM hath sent me unto you”. Wie is deze “IK BEN”? Dat is God, en zijn verbondsnaam is “Jahweh”. Dat laatste wordt door het volgende vers (15) aangetoond: “Toen zeide God verder tot Mozes: Aldus zult gij tot de kinderen Israëls zeggen: Jahweh1, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Izak, en de God van Jakob, heeft mij tot u gezonden; dat is Mijn Naam eeuwig”. We begrijpen nu waarom de krijgsknechten achterover vielen: de Heer Jezus is niemand minder dan
Jahweh! In deze Naam zit de werkwoordsvorm “Ik Ben”, namelijk het Hebreeuwse hayah.
- wrok en gramschap. Ik heb niet de indruk dat dit zo is, sterker nog, God is liefde, maar het feit dat Hij persoonlijke eigenschappen heeft of bestaat uit drie personen, en daar ook gramschap bij hoort wil nog niet zeggen dat Hij zich daar door laat leiden. Lastige, er is nog veel over te zeggen denk ik.
- de imperfecte mens. Ook niet zo makkelijk. Er zit veel in het feit dat God wezens wilde maken met een eigen wil. Dienen uit liefde, of liefhebben heeft daar mee te maken. Wij kunnen kiezen voor God, we kunnen kiezen om hem lief te hebben. Die keuze heeft ook een andere mogelijkheid, namelijk om dat niet te doen. Om de verkeerde keuze te maken, en ja, zo is het kwaad in de wereld gekomen, toen wij uit onze afhankelijkheid stapten. Ik durf dat niet op het conto van God te schrijven, maar op dan van ons. Is ook nog veel over te zeggen hoor....
Ik weet bijna zeker dat hier in reli kringen zeer zeer uitvoerig over nagedacht wordt, sterker nog, de laatste boeken die ik gelezen heb gaan allemaal hier over in meer of mindere mate.