Een kleine 2000 jaar hebben we aangenomen dat de geschiedenis van het christendom, zoals die in de evangeliën en de Handelingen der Apostelen wordt beschreven, althans in hoofdlijnen historisch betrouwbaar is. Weliswaar worden én door de ‘geleerden’ én door het ‘gewone volk’ de legendarische en miraculeuze aspecten met een korreltje zout genomen of helemaal genegeerd, maar het grondverhaal over Jezus, Die in het begin van onze jaartelling in Palestina leefde, Die onder het bewind van Pontius Pilatus werd gekruisigd, verrees en ten hemel voer is door de wetenschappelijke theologie tot voor kort nooit in twijfel getrokken.
Een grondige studie van al het bronnenmateriaal (en dat is heden ten dage beduidend meer dan 50 jaar geleden) maakt evenwel duidelijk dat de Jezus in de evangeliën en de Handelingen radicaal anders is dan de Jezusfiguur in letterlijk(!) alle christelijke geschriften die in de eerste helft van de eerste eeuw gedateerd dienen te worden.
* Onder de vroegste christenen mogen we Paulus rekenen en zijn ‘mede-apostelen’: Kefas, Johannes en Jacobus. Paulus wekt de niet te ontkennen indruk dat hij geen enkele weet heeft van een ‘aardse’ Jezus, van een Jezus ‘in het vlees’. Hij heeft de mens Jezus duidelijk nooit ontmoet, gezien of gehoord en daarover doet niemand moeilijk. Toch was Paulus, toen nog Saulus, een tijd- en stadgenoot van Jezus wiens naam en faam over de hele bekende wereld van toen gingen.
* Tweemaal heeft hij een ontmoeting met de ‘apostelen’ in Jeruzalem en ook die hebben hem blijkbaar niets over Jezus’ aardse leven verteld. Hij laat daarvan in ieder geval nooit iets merken. Hij noemt Petrus en de anderen dan ook altijd ‘apostelen’, nooit ‘leerlingen’, ‘getuigen’ of ‘metgezellen’ van Jezus. Zij hadden alleen net als hij (en eerder dan hij) een visioen of visoenen gehad en dat maakte hemzelf en hen tot ‘apostelen’, tot ‘gezondenen’, tot ' verkondigers' aan het volk van hetgeen zij uit hun visoenen 'wisten'. Blijkbaar hadden zij Jezus alleen als een ‘geestelijk’ wezen 'ontmoet' en niet als de Jezus, die als mens in Bethlehem uit de maagd Maria was geboren etc.
Ook een zestal andere christelijke geschriften die in de eerste 70 jaren van eerste eeuw gedateerd moeten worden vertonen hetzelfde verschijnsel. Vier van die geschriften zijn niet in de canon opgenomen:
1. de brief van Clemens Romanus aan de gemeente in Korinthe;
2. het geschrift ‘De Herder’ van Hermas;
3. de Didachè (voorschriften voor de heidenen) en
4. het geschrift van Barnabas (hellenistisch-joods theologisch traktaat).
Twee geschriften werden, overigens na een lange en heftige discussie, wel in de canon opgenomen:
1. de brief aan de Hebreeën en
2. de Openbaring van Johannes.
Ook deze zes geschriften geven nergens blijk van ook maar enige kennis van de feiten uit Jezus’ aardse leven, feiten die ons vanuit de evangeliën en de Handelingen zo bekend zijn.
Was Jezus de eerste christenen dan helemaal niet bekend? Zeker was Hij dat wél! Zij kenden Jezus als de ‘Grote Profeet’, 'de Leraar der gerechtigheid', 'de Weg', de 'Messias', stichter van een binnen-joodse godsdienstige hervormingsbeweging, die in het begin van de tweede eeuw vóór Chr. in Judea was ontstaan. De Nazoraioi of Essenen heetten zij.
Wat te denken van deze tekst in Hand, 24:1-9: Vijf dagen later arriveerde Ananias, de hogepriester, samen met enkele oudsten en met Tertullus, een advocaat. Ze dienden hun klacht tegen Paulus in bij de procurator. Toen deze voor het gerecht geroepen was, begon Tertullus zijn requisitoir als volgt: ‘Excellentie, dat wij dankzij u in duurzame vrede leven en dat door uw vooruitziend beleid hervormingen ten gunste van het Joodse volk tot stand komen, erkennen we van ganser harte, en we zijn u daarvoor veel dank verschuldigd. Ik wil u echter niet langer ophouden dan nodig is, en daarom doe ik een beroep op uw welwillendheid om een ogenblik naar ons te luisteren. Het is ons gebleken dat deze man een ware pest is en dat hij overal ter wereld onlusten onder de Joden veroorzaakt. Als een van de voornaamste leiders van de sekte van de Nazoreeërs heeft hij zelfs een poging ondernomen om de tempel te ontwijden, waarna we hem hebben overmeesterd. (Dit gaat allemaal over het proces van Paulus.)
De resterende hoofdstukken zijn ook de moeite van het lezen waard want Lucas is echt een boeiende verhalenverteller.
Wordt voorlopig vervolgd.
Groeten.
Fons.
Komt ook nog derhalve
Als daaraan door buitenstaanders wordt gemorreld zijn de rapen gaar, diepste, heiligste gevoelens worden gekwetst en je mag wel oppassen voor represailles. 
