Christendom vs christenisme 6

[FonsV]

Christendom-Christenisme 6

Vergelijkende godsdienstwetenschap heeft aangetoond dat de meeste traditionele religies berusten op het verhaal van een zoon van een al dan niet 'hemelse' koning. Die zoon daalt af in de 'lagere wereld', lijdt, sterft eventueel en komt weer tot leven om terug te keren naar waar hij vandaan kwam. In die verhalen wordt uitgebeeld hoe deze zoon zijn vijanden verslaat en zijn koninklijke troon bestijgt.
Zo is er een hele lijst van dit soort helden of verlossers: Osiris, Horus, Krishna, Bacchus, Orpheus, Hermes, Balder, Adonis, Hercules, Attis, Mithras, Tammuz van Syrië, Thor (zoon van Odin), Beddru van Japan, Deva Tat van Siam en nog vele meer.

Kersey Graves citeert in zijn boek 's Werelds Zestien Gekruisigde Verlossers een profetie van de Perzische godheid Zoroaster: "Een maagd zal zwanger worden en een zoon baren. Een ster zal verschijnen en schitteren midden op de dag om de gebeurtenis te verkondigen. Als gij de ster ziet, volgt hem waar hij ook gaat. Aanbid het mysterieuze kind, biedt hem offergaven aan in diepe nederigheid. Hij is voorzeker het Almachtige Woord dat de hemelen heeft geschapen. Hij is voorwaar uw Heer en eeuwige Koning".

Timothy Freke en Peter Gandy onderzochten de nauwe parallellen tussen de Grieks-Romeinse Mysteriegodsdiensten (later door de kerk verboden) en het vroege Christendom. In het boek Was de 'Originele Jezus' een heidense god? tonen zij aan dat het tegelijkertijd of bijna tegelijkertijd voorkomen van die parallellen niet wijst op een oorzaak- of gevolg-verbinding tussen beide geloven. Het verweer uit orthodoxe hoek dat de heidense praktijken een 'voorafbeelding' of 'werk van de duivel' zijn verwijzen zij naar sprookjesland.

Freke en Gandy bewijzen zonder meer dat de Mysteriegodsdiensten en het jonge Christendom gewoon hetzelfde geloof hadden, de zelfde leer, dezelfde rituelen en dezelfde plechtigheden.

Het grote en wezenlijke verschil tussen de Jezus-verhalen uit het Nieuwe Testament en de heidense mythen is dat de heidenen terdege beseften dat hun verhalen en dramatische voorstellingen geen gewone geschiedenis waren maar allegorieën. Bij hen ging het om wat zij beschouwden als een diepere, spirituele en eeuwige waarheid, verborgen in een verzonnen verpakking. De originele mythe was afkomstig uit het oude Egypte en die mythe werd in zijn vormgeving aan tijd en plaats aangepast. De 'grote lijn' bleef in alle aanpassingen echter dezelfde.

Het Christendom heeft van de mythe een letterlijk gebeurd verhaal gemaakt en de wijze prediker Jezus is tot geschiedkundige hoofdpersoon verklaard. Alles écht gebeurd dus! Een gelovige moet nu al zijn vertrouwen op de persoon van Jezus vestigen. Maar op die manier is van het geloof van het jonge Christendom iets anders gemaakt namelijk: het Christenisme, zoals Kuhn het noemt.

In het huidige Christendom, zoals miljoenen gelovigen hebben geleerd, gaat het over het in de geschiedenis arriveren van de Messias, de Zoon van God, als een historisch persoon. En die Zoon is heengegaan maar zal weer terugkomen. Christenen zijn niet voor één gat te vangen.

In het Egyptisch geloof – en in alle zogenaamd 'primitieve' of 'heidense' geloven - kwam de 'Messias', gesymboliseerd in de zon, mythisch. De Messias bij de Egyptenaren kwam symbolisch iedere dag en ieder jaar. Hij kwam regelmatig en voortdurend. En die komst werd voorgesteld door gebeurtenissen aan de sterrenhemel. Zonnewende en nachtevening hoorden bij het verhaal.
De Egyptische Messias werd niet op een komende kalenderdag verwacht. De natuurverschijnselen aan het firmament herinnerden aan zijn voortdurende komst. En juist die voortdurende herhaling was een aanduiding van de uiteindelijke vervulling. Ooit zou het Godbewustzijn doordringen in de mensheid die dan een koninkrijk van goedheid, waarheid, schoonheid en liefde zou zijn.

Voor de oude Grieken betekende de uiteindelijke vervulling van de komst van het koninkrijk niet het einde van het heelal. Degenen die op een bepaald moment werden 'gered', werden niet opgenomen in een statische eeuwigheid, zij stapten niet uit het kloppende leven.
Verlossing uit het aardse bestaan betekende voor hen de laatste hand leggen aan de ontwikkeling van het moment om op die manier met de ontwikkelingen van 'Het Al' mee te gaan tot de volheid van vergoddelijking was bereikt.

De termen 'eind der tijden' en 'eind van de wereld' zijn misverstaan. De Grieken gebruikten daarom altijd woorden die het einde van een bepaalde (leef)tijd, een bepaalde cyclus en een bepaald tijdperk aangaven en niet het finale eind van de wereld, van de kosmos zelf.

Er is veel veranderd. Of iedere verandering een verbetering is?

En hiermee is dit onderdeel van een lang verhaal afgesloten.

Groeten.

Fons.

[FonsV]

Dag Carel,

Bedankt weer voor je reactie.

Inderdaad: 'ziel' is geen gemakkelijk begrip maar wat denk je van begrippen als 'ik' en 'bestaan'? Wat IS dat 'ik', wat IS dat 'bestaan'? Er zijn nu eenmaal werkelijkheden die we niet kunnen begrijpen, dus niet kunnen definiëren of in een formule onderbrengen terwijl we het bestaan ervan niet kunnen ontkennen.

Hier raak je aan de filosofieen die er bijvoorbeeld van uitgaan dat we allemaal in een virtuele wereld leven, een soort 'The Matrix', waarbij we nooit kunnen bewijzen dat het allemaal 'echt' is.

Talrijke filosofen hebben gezocht naar en gedacht over het wezen van kennen en vanzelfsprekend kwamen zij niet allemaal tot eenzelfde oplossing of theorie.

Plato, deed in zijn werken altijd alsof hij iemand aan het woord liet, vaak in een dialoog met nog een ander. Hij was ervan overtuigd dat de mens van nature vaste ethische waarden kende die hem dus niet hoefden te worden geleerd. "Waarom mag je een ander niet dood slaan"? "Daarom niet"'!

Verder veronderstelde hij dat de mens vanaf de geboorte ook over ideeën/begrippen beschikte en dat het de opdracht was die ideeën te leren kennen. Gnoothi seauton! Volgens hem had de ziel in een eerder leven die ideeën aanschouwd en herinnert hij zich, in het lichaam verblijvend, de flauwe afschaduwingen ervan in de voorwerpen om zich heen. Op een gegeven moment, zo was zijn overtuiging, kunnen wij zekerheid hebben dat wij inderdaad iets écht kennen.

Daarmee keerde hij zich tegen de 'slimmerikken' (sofisten) die betoogden:
* je kent iets niet;
* je wilt het leren kennen;
* op een gegeven moment denk je het te kennen;
* hoe weet je dat datgene wat je nu kent, hetgeen is wat je zocht te kennen? Dat kende je immers voorheen toch niet?
Plato was een 'idealistisch' filosoof: hij had begrippen en paste die toe op de werkelijkheid in de hoop dat hij terecht in de weer was.

Aristoteles was als 'realistisch' filosoof van mening dat wij onze begrippen verwerven op grond van ons zintuiglijk contact met de werkelijkheid. Hij zag al filosoferend de natuur van onze ziel (het 'ik') als geestelijk/spiritueel (denk aan Descartes 'Je pense donc je suis').
Alle materiële wezens hebben het bestaan (existentie) + de vorm van die existentie (essentie). Bij levende wezens noemt hij de ziel de 'vorm'. De ziel moet geestelijk zijn omdat die 'vormen' in zich opneemt. We worden niet de concrete tafel die we waarnemen, we nemen de 'vorm' van de tafel in ons op en 'worden' op die manier tafel. Vandaar zijn definitie: 'Kennen is intentioneel het gekende worden'.

Hij introduceerde het begrip "tabula rasa" (lege plank). In de was op de effen plank worden de vormen van het waargenomene afgedrukt. Omdat de ziel van de mens geestelijk is blijft de ziel voortbestaan na de dood en met de ziel de indrukken. Dood definieerde hij als de scheiding van de lichaam en ziel.
En feitelijk denken we tegenwoordig nog ongeveer hetzelfde. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.

En zo is er wat afgefilosofeerd.

Wat is leven?

Eerlijk gezegd: ik heb geen flauw idee Fons.

En dan denk ik dat je er intussen zonder meer absoluut zeker van bent dat je het leven hebt, je beoordeelt dat niet als onzin en voelt jezelf dus volledig verantwoord te weten dat je leeft. Toch lukt het maar niet om onder woorden te brengen waarmee je bezig bent als je zegt “Ik leef”.

Er lijken werkelijkheden te bestaan, die we wel met zekerheid kennen maar niet kunnen definiëren omdat ze ons verstand te boven gaan. Althans op dit moment nog.

Groeten.

Fons.

[carel]

Hi Fons,

Wat is leven?

Eerlijk gezegd: ik heb geen flauw idee Fons.

En dan denk ik dat je er intussen zonder meer absoluut zeker van bent dat je het leven hebt, je beoordeelt dat niet als onzin en voelt jezelf dus volledig verantwoord te weten dat je leeft. Toch lukt het maar niet om onder woorden te brengen waarmee je bezig bent als je zegt “Ik leef”.

Er lijken werkelijkheden te bestaan, die we wel met zekerheid kennen maar niet kunnen definiëren omdat ze ons verstand te boven gaan. Althans op dit moment nog.

Interessante materie dit. Om zo precies mogelijk op je stelling in te gaan:

- ik weeet niks absoluut zeker, alles kan nog steeds een illlusie zijn
- ik beoordeel weinig als onzin, achter de raarste opvattingen kunnen peilloze diepten schuilgaan, te vaak heb ik moeten erkennen dat ik er flink naast zat
- als alles werkelijk is, dan zijn er zeker werkelijkheden die alle verbeelding te boven gaan, mijn verstand speelt daar niet zo'n grote rol in, want mijn verstand is aarde-gebonden, mijn verbeelding is heel wat groter, ik kan me heel veel voorstellen

Einstein zei ooit: "A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?" Voor ons is het heel moeilijk om buiten onszelf te denken, onszelf van een afstandje te bekijken. De rede (wetenschap) heeft in onze tijd een te grote broek aan vind ik, denk maar aan die wetenschapsforum site waar men de euvele moed heeft om de fora 'filosofie', 'theologie' en 'godsdienstwetenschap' af te sluiten. Er is nog heel, heel veel onnoembaar en dat zal in de tijd die mij gegeven is niet heel veel veranderen denk ik.

[FonsV]

Dag Carel,

Dank voor je reactie.

- ik weeet niks absoluut zeker, alles kan nog steeds een illlusie zijn.

Maar weet je zeker dat je niets zeker weet? Dat klinkt als een contradictio in terminis. Of ben je daarvan alleen maar overtuigd? Door wie of wat dan wel?

- ik beoordeel weinig als onzin, achter de raarste opvattingen kunnen peilloze diepten schuilgaan, te vaak heb ik moeten erkennen dat ik er flink naast zat.

Er wordt ook wel eens beweerd: 'Geen dwaling zo groot of er zit een splintertje waarheid in'. En... vergissen is menselijk.

- als alles werkelijk is, dan zijn er zeker werkelijkheden die alle verbeelding te boven gaan, mijn verstand speelt daar niet zo'n grote rol in, want mijn verstand is aarde-gebonden, mijn verbeelding is heel wat groter, ik kan me heel veel voorstellen.

Míjn spontane inzicht is: 'Wat is , is'; 'Wat bestaat, bestaat'; 'Wat werkelijkheid is, is werkelijkheid'.
Zeker kunnen er werkelijkheden zijn die zowel mijn verstand als mijn verbeelding te boven gaan. Neem b.v. een oneindig groot getal. Waarom noem je je verstand aarde-gebonden en – als ik je goed interpreteer – de verbeelding niet of in ieder geval minder?
De werkelijke verbeelding 'bestaat' als verbeelding maar het verbeelde hoeft toch óok niet buiten die verbeelding werkelijk te bestaan!

De rede (wetenschap) heeft in onze tijd een te grote broek aan vind ik, denk maar aan die wetenschapsforum site waar men de euvele moed heeft om de fora 'filosofie', 'theologie' en 'godsdienstwetenschap' af te sluiten.

De wetenschap waarover ze het op dat forum hebben voldoet in mijn ogen niet aan de definitie van wetenschap, eerder aan de definitie van een vorm van zichzelf overschattende (onwetenschappelijke) heerszucht.

Groeten.

Fons.

[carel]

Hi Fons,

Interessante post, kom ik op terug. Morgen eerst naar de tandarts

[Peter T.]

"Het Christendom heeft van de mythe een letterlijk gebeurd verhaal gemaakt en de wijze prediker Jezus is tot geschiedkundige hoofdpersoon verklaard."

Dit is echt hilarisch hoor!

A) wat is je punt met deze zee van posten en lappen tekst?

B) Als Jezus niet historisch was, dan Paulus ook niet en de 500 getuigen.

Vele nieuwe bronnen wijzen iedere keer weer op de historische betrouwbaarheid van de Bijbel.

Dus je hebt nogal wat uit te leggen hoor, zeker aan de miljarden gelovigen van alle tijden!

[FonsV]

Dag Peter,

"Het Christendom heeft van de mythe een letterlijk gebeurd verhaal gemaakt en de wijze prediker Jezus is tot geschiedkundige hoofdpersoon verklaard."

Dit is echt hilarisch hoor!

Tenzij zou blijken dat de bewering waarheidsgetrouw is. Nu is het voor velen shocking, zeker áls het waar zal blijken.

A) wat is je punt met deze zee van posten en lappen tekst?

Als dat niet overduidelijk is...
Maar goed: mijn bedoeling is de lezers van mijn bijdragen te verleiden tot zelfstandig en in alle vrijheid nadenken. Omdat het daarbij niet om een bijkomstigheidje gaat is me dat niet gauw teveel moeite. Het is nu eenmaal een monstrueuze klus om de massa tot denken te brengen en al helemaal tot veranderen van een traditionele en vertrouwde collectieve overtuiging.
Om het lezen niet al te bezwaarlijk te maken knip ik mijn bijdragen in behapbare brokken. Men kan dan de gedachtegang rustig volgen, overdenken en eventueel verwerken. Ik plaats niet graag in één keer 'n citaat van meer dan 6 A-4tjes.

B) Als Jezus niet historisch was, dan Paulus ook niet en de 500 getuigen.

De logica van deze bewering ontgaat me ten volle. Er is – naar alle waarschijnlijkheid – wel degelijk een Jezus, historisch in de hedendaagse interpretatie van dat woord. Wat dat betreft staat Hij gelijk met Paulus, Julius Caesar, Plato, Atristoteles, Napoleon en nog een schier eindeloze rij. Daarmee is niet gezegd dat alles wat over genoemde personen her en der staat geschreven de toets van historiciteit kan doorstaan.

Vele nieuwe bronnen wijzen iedere keer weer op de historische betrouwbaarheid van de Bijbel.

Het hangt er helemaal vanaf welke bronnen je leest. En waarom zijn dat nieuwe bronnen? Alleen omdat de publicatiedatum recenter is dan die van voorafgaande bronnen?
De Bijbel is een bijzonder waardevol boek dat het meeste van zijn waarde heeft verloren juist doordat het als letterlijke historie wordt gelezen. Als je de zaak ook eens van die kant wilt bekijken, begin dan maar met Labuchagne: Zin en onzin rond de Bijbel. Er bestaat een kans dat dan een échte wereld voor je opengaat.

Dus je hebt nogal wat uit te leggen hoor, zeker aan de miljarden gelovigen van alle tijden!

Ik dacht dat ik daarmee bezig was maar dat ontgaat je blijkbaar en mogelijk neem je het me zelfs niet in dank af. Mij best hoor; van mij mag ieder denken wat hij denkt en dat nog onder woorden brengen ook. (Blijkbaar erkent ook dit forum dat grondwettelijke recht.) Als ik het niet met hem eens ben én als ik de behoefte voel hem van zijn - in mijn ogen - ongelijk te overtuigen, dan presenteer ik hem hem mijn mening en de gronden daarvoor. Zo gaat dat tussen vrije mensen.

Groeten.

Fons.

[Peter T.]

Dag Peter,

"Het Christendom heeft van de mythe een letterlijk gebeurd verhaal gemaakt en de wijze prediker Jezus is tot geschiedkundige hoofdpersoon verklaard."

Dit is echt hilarisch hoor!

Tenzij zou blijken dat de bewering waarheidsgetrouw is. Nu is het voor velen shocking, zeker áls het waar zal blijken.

A) wat is je punt met deze zee van posten en lappen tekst?

Als dat niet overduidelijk is...
Maar goed: mijn bedoeling is de lezers van mijn bijdragen te verleiden tot zelfstandig en in alle vrijheid nadenken. Omdat het daarbij niet om een bijkomstigheidje gaat is me dat niet gauw teveel moeite. Het is nu eenmaal een monstrueuze klus om de massa tot denken te brengen en al helemaal tot veranderen van een traditionele en vertrouwde collectieve overtuiging.
Om het lezen niet al te bezwaarlijk te maken knip ik mijn bijdragen in behapbare brokken. Men kan dan de gedachtegang rustig volgen, overdenken en eventueel verwerken. Ik plaats niet graag in één keer 'n citaat van meer dan 6 A-4tjes.

B) Als Jezus niet historisch was, dan Paulus ook niet en de 500 getuigen.

De logica van deze bewering ontgaat me ten volle. Er is – naar alle waarschijnlijkheid – wel degelijk een Jezus, historisch in de hedendaagse interpretatie van dat woord. Wat dat betreft staat Hij gelijk met Paulus, Julius Caesar, Plato, Atristoteles, Napoleon en nog een schier eindeloze rij. Daarmee is niet gezegd dat alles wat over genoemde personen her en der staat geschreven de toets van historiciteit kan doorstaan.

Vele nieuwe bronnen wijzen iedere keer weer op de historische betrouwbaarheid van de Bijbel.

Het hangt er helemaal vanaf welke bronnen je leest. En waarom zijn dat nieuwe bronnen? Alleen omdat de publicatiedatum recenter is dan die van voorafgaande bronnen?
De Bijbel is een bijzonder waardevol boek dat het meeste van zijn waarde heeft verloren juist doordat het als letterlijke historie wordt gelezen. Als je de zaak ook eens van die kant wilt bekijken, begin dan maar met Labuchagne: Zin en onzin rond de Bijbel. Er bestaat een kans dat dan een échte wereld voor je opengaat.

Dus je hebt nogal wat uit te leggen hoor, zeker aan de miljarden gelovigen van alle tijden!

Ik dacht dat ik daarmee bezig was maar dat ontgaat je blijkbaar en mogelijk neem je het me zelfs niet in dank af. Mij best hoor; van mij mag ieder denken wat hij denkt en dat nog onder woorden brengen ook. (Blijkbaar erkent ook dit forum dat grondwettelijke recht.) Als ik het niet met hem eens ben én als ik de behoefte voel hem van zijn - in mijn ogen - ongelijk te overtuigen, dan presenteer ik hem hem mijn mening en de gronden daarvoor. Zo gaat dat tussen vrije mensen.

Groeten.

Fons.

Das mooi, hoe kijk jij aan tegen de uitspraken van Jezus ZELF? Laten we de figuur zelf maar aan het woord laten vind je niet?

[carel]

Hi Fons,

Ik dacht dat ik daarmee bezig was maar dat ontgaat je blijkbaar en mogelijk neem je het me zelfs niet in dank af. Mij best hoor; van mij mag ieder denken wat hij denkt en dat nog onder woorden brengen ook. (Blijkbaar erkent ook dit forum dat grondwettelijke recht.) Als ik het niet met hem eens ben én als ik de behoefte voel hem van zijn - in mijn ogen - ongelijk te overtuigen, dan presenteer ik hem hem mijn mening en de gronden daarvoor. Zo gaat dat tussen vrije mensen

Goede formulering van de essentie van dit forum. Elke mening telt, elke redenatie verdient het om over doorgedacht te worden. En hoezo? Waarom zou dit forum ook maar een enkele hint geven naar het al dan niet grondwettelijk erkennen van het denken van wat men wil en het onder woorden (proberen te) brengen van deze roerselen.

Dan een typische Fons-argumentatie (tenminste, zo heb ik je leren kennen, positief bedoeld hoor 8)),

De Bijbel is een bijzonder waardevol boek dat het meeste van zijn waarde heeft verloren juist doordat het als letterlijke historie wordt gelezen. Als je de zaak ook eens van die kant wilt bekijken, begin dan maar met Labuchagne: Zin en onzin rond de Bijbel. Er bestaat een kans dat dan een échte wereld voor je opengaat.

- de Bijbel is een bijzonder waardevol boek, eens met je begin
- ... dat het meeste van zijn waarde heeft verloren, juist door dat letterlijk te nemen. Dit begrijp ik niet. Het al of niet letterlijk nemen heeft weinig met de waarde te maken lijkt me toe, wellicht ontlenen de 'letterlijken' een andere waarde eraan dan jij of ik doe, ik waag me er niet aan om het een als 'waardevol' te zien en het andere als 'niet waardevol'
- je wijst met de vinger naar Peter: 'als je de zaak ook eens van die kant wilt bekijken', ik vind dat toch wat aanmatigend hoor. Peter heeft zo zijn opvattingen, maar hij zoekt de discussie wel. Ik ken wel andere voorbeeld, waar, letterlijk of niet, geen enkele discussie mogelijk is. Misschien is het goed je stelling om te draaien: waarom bekijk jij de schriftuur niet vanuit het oogpunt van Peter, een vraag die hij je trouwens impliciet in een van zijn posten stelt
- of we wel of geen 'echte' wereld voor Peter opengaat is niet aan jou of mij ter beoordeling. Want daarmee stel je jezelf op als de beoordelaar die het vermogen heeft om echt van onecht te kunnen onderscheiden en wiens inzichten voor de ander (Peter) maatgevend zouden moeten zijn. Daarmee maak je een discussie er bepaald niet gemakkelijker op denk ik, sterker, je slaat de discussie ermee dood

... en verder is alles goed Fons, pak het op zo je wil, maar zo kwam het bij mij over

[Peter T.]

Dag Peter,

"Het Christendom heeft van de mythe een letterlijk gebeurd verhaal gemaakt en de wijze prediker Jezus is tot geschiedkundige hoofdpersoon verklaard."

Dit is echt hilarisch hoor!

Tenzij zou blijken dat de bewering waarheidsgetrouw is. Nu is het voor velen shocking, zeker áls het waar zal blijken.

A) wat is je punt met deze zee van posten en lappen tekst?

Als dat niet overduidelijk is...
Maar goed: mijn bedoeling is de lezers van mijn bijdragen te verleiden tot zelfstandig en in alle vrijheid nadenken. Omdat het daarbij niet om een bijkomstigheidje gaat is me dat niet gauw teveel moeite. Het is nu eenmaal een monstrueuze klus om de massa tot denken te brengen en al helemaal tot veranderen van een traditionele en vertrouwde collectieve overtuiging.
Om het lezen niet al te bezwaarlijk te maken knip ik mijn bijdragen in behapbare brokken. Men kan dan de gedachtegang rustig volgen, overdenken en eventueel verwerken. Ik plaats niet graag in één keer 'n citaat van meer dan 6 A-4tjes.

B) Als Jezus niet historisch was, dan Paulus ook niet en de 500 getuigen.

De logica van deze bewering ontgaat me ten volle. Er is – naar alle waarschijnlijkheid – wel degelijk een Jezus, historisch in de hedendaagse interpretatie van dat woord. Wat dat betreft staat Hij gelijk met Paulus, Julius Caesar, Plato, Atristoteles, Napoleon en nog een schier eindeloze rij. Daarmee is niet gezegd dat alles wat over genoemde personen her en der staat geschreven de toets van historiciteit kan doorstaan.

Vele nieuwe bronnen wijzen iedere keer weer op de historische betrouwbaarheid van de Bijbel.

Het hangt er helemaal vanaf welke bronnen je leest. En waarom zijn dat nieuwe bronnen? Alleen omdat de publicatiedatum recenter is dan die van voorafgaande bronnen?
De Bijbel is een bijzonder waardevol boek dat het meeste van zijn waarde heeft verloren juist doordat het als letterlijke historie wordt gelezen. Als je de zaak ook eens van die kant wilt bekijken, begin dan maar met Labuchagne: Zin en onzin rond de Bijbel. Er bestaat een kans dat dan een échte wereld voor je opengaat.

Dus je hebt nogal wat uit te leggen hoor, zeker aan de miljarden gelovigen van alle tijden!

Ik dacht dat ik daarmee bezig was maar dat ontgaat je blijkbaar en mogelijk neem je het me zelfs niet in dank af. Mij best hoor; van mij mag ieder denken wat hij denkt en dat nog onder woorden brengen ook. (Blijkbaar erkent ook dit forum dat grondwettelijke recht.) Als ik het niet met hem eens ben én als ik de behoefte voel hem van zijn - in mijn ogen - ongelijk te overtuigen, dan presenteer ik hem hem mijn mening en de gronden daarvoor. Zo gaat dat tussen vrije mensen.

Groeten.

Fons.

Hm hm, Labuchagne... Zéér dubieus!

Ik citeer:

"Het idee van intelligent design dat door Amerikaanse fundamentalisten is bedacht hebben als een alternatief voor de evolutietheorie, is niets anders dan het oude creationisme in een nieuw, quasi-wetenschappelijk jasje. Volgens vele Amerikaanse geleerden is het een Trojaans paard om het creationisme weer in het schoolleerplan opgenomen te krijgen, want krachtens een uitspraak van het Hooggerechtshof in 1987 was het namelijk verboden. Ondanks recente pogingen door de president zelf om het verbod terug te draaien, is het tot op heden (2006) niet gelukt het creationisme weer geïntroduceerd te krijgen. En terecht, want het is geen wetenschap. Als geloofsovertuiging, en dan nog van een bedenkelijk soort, hoort het niet thuis in het wetenschappelijk onderwijs."

en ook "Het is bedroevend te zien hoe mensen in de hoogste onderwijskringen in Nederland zich met het intelligent design om de tuin hebben laten leiden. Onder het voorwendsel dat daarmee het gesprek tussen geloof en wetenschap op gang gebracht zou worden, is er de nodige propaganda voor gemaakt. Serieuze wetenschappers trapten er gelukkig niet in. Bovendien hebben ze er geen behoefte aan. De geheimen rond het ontstaan van de wereld en het leven op aarde, en hoe alles in elkaar zit en functioneert, kunnen alleen ontsloten worden door rationeel wetenschappelijk onderzoek."

Dit komt letterlijk gewoon uit de naturalisten hoek. Vreemd dat Labuchagne dit gewoon letterlijk overneemt, daarmee laat hij zich wel erg in de kaart kijken. Het is gewoon te gek voor woorden en wel zéér arrogant als hij ook nog beweert: het ontstaan van de wereld en het leven op aarde, en hoe alles in elkaar zit en functioneert, kunnen alleen ontsloten worden door rationeel wetenschappelijk onderzoek.

En verder wordt het nóg droeviger:

"Theologisch gesproken, is het onzin te veronderstellen dat God ons de wordingsgeschiedenis van de wereld door de Heilige Geest in de eerste hoofdstukken van Genesis heeft geopenbaard. Trouwens waarom zou hij? Daarvoor heeft hij ons immers ons verstand gegeven en ons vermogen dingen te onderzoeken. Waarom zou God überhaupt historische informatie aan mensen willen geven? Temeer als bij nader inzien blijkt dat deze ‘informatie’ in het licht van wetenschappelijk onderzoek niet klopt?"

Hier gaat een "mannetje uit het stof verrezen" wel even uitmaken wat God wel en niet gedaan zou hebben of zou moeten doen.

Het zogenaamde wetenschappelijk onderzoek heeft het laatste woord en regeert alles, ook God en wat Hij geopenbaard heeft.

Hier blijft maar één conclusie over: De wetenschap is God geworden.