Even een kort stukje tussendoor.
Het kruis als symbool zal voor altijd in het traditionele Christendom verbonden blijven met de schande, het lijden, het offer Jezus Christus op de eerste Goede Vrijdag. En daarna kwam de glorie van Pasen.
Tegelijkertijd moeten we vaststellen dat het kruis het meest voorkomende symbool was bij vele religies, jaren vóór het Christendom. Het kruis, als 'geheim' symbool, hoort bij de z.g. 'ambigrammen'. Een ambigram is een symbool dat zowel rechtop als ondersteboven hetzelfde is: swastika, yin yang, davidster en kruis (het eenvoudigste en wellicht het oudste).
De swastika (helaas sinds de laatste wereldoorlog voor altijd als 'symbool' verbonden met de Nazi's) is gevonden bij de oude Hindoes, bij de Boeddhisten, bij de indianen in Mexico en vele anderen. Het woord 'swastika' komt uit het Sanskriet en daar betekent het: 'fortuin'.
Het kruissymbool blijkt voor te komen op de borst van mummies en men gaf het de dode in handen als een teken van 'incarnatie én een toekomstig nieuw leven'. Het was gegraveerd in de achterkant van de scarabee, een ander symbool voor 'eeuwig leven'.
De 'Ankh' (een kruis met een cirkel op de top) was in de Egyptische cultuur een teken van eeuwig leven.
Een aantal geleerden denkt of vermoedt dat het kruis een versimpelde voorstelling is van zonnestralen.
Andere geleerden proberen de wereldwijde verspreiding van het symbool te verklaren door het te 'linken' aan andere symbolen als 'middelpunt', 'cirkel' en 'vierkant'.
Het kruis zou zijn 'betekenis' ontlenen aan de mogelijkheid een cirkel in vier even grote parten te kunnen delen.
En zo zijn er nogal wat 'bespiegelingen'.
Maar later, in een bijdrage onder de titel 'Geest en materie' kom ik er nog uitvoerig op terug.
Groeten.
Fons.