Dag Juda,
Je schreef:Ik merk dat de Bijbel geen betrouwbare bron is.
Dit schreef je voorbije zondag.
Overweeg eens het volgende:
– De Bijbel is een
verzameling van geschriften.
– Het
genreverschil tussen die geschriften is ongeveer hemelsbreed: geschiedenis, wettelijke voorschriften, oorlogsverhalen, romantische verhalen, vrome liederen, filosofische beschouwingen, z.g. 'bovennatuurlijke' ervaringen etc. etc. etc.
– Aanvankelijk waren het van generatie op generatie
mondeling doorgegeven verhalen.
- Deze zijn
decennia later een keer op schrift gesteld.
– Vervolgens
keer op keer overgeschreven door verschillende schrijvers uit verschillende tijden en verschillende culturen.
Hoe zo:
dé Bijbel? Bron voor/van
wát allemaal?
De Bijbel is een overjarige neerslag van wat eeuwen geleden door mensen
onder andere over God werd gedacht. En dat geleuter wordt dan pedant "Gods Woord” genoemd en dus allemaal:
monden dicht!!! Anders..... 
Van een kennis kreeg ik weer een stel artikelen 'die je wel zullen interesseren' (schreef ze erbij). Een van die artikelen is een interview van Ulrich Libbrecht onder de naam:
'Zelfs met al onze kennis blijft de kosmos een mysterie'. Als er in Vlaanderen één man is die zowel de westerse wetenschap en filosofie als de oosterse levensbeschouwingen vrij grondig kent, dan moet het Ulrich Libbrecht zijn.
Het interview hier kopiëren is – volgens mij – in strijd met de regels en dus beperk ik me maar tot een paar citaten:
* Ik ben altijd een natuurliefhebber geweest, maar pas in het taoïsme heb ik gevonden wat die natuur voor de mens kan betekenen. In het Westen is de natuur iets om te manipuleren.
* Religie is zo universeel dat je je hoe dan ook moet afvragen hoe dat komt. Het heeft zeker te maken met onze behoefte aan zingeving, maar het is meer dan dat. Het is een behoefte aan transcendente emotionaliteit. Bij ons wordt emotionaliteit altijd geïnterpreteerd als egogericht: ik zoek mijn eigen vreugde, mijn eigen plezier, mijn eigen geluk. In het boeddhisme heb ik geleerd dat er ook een soort emotionaliteit bestaat die betrokken is op waarden die niet met mijn ego te maken hebben.
* Onze liefdadigheid lijkt te veel op die uit de middeleeuwen. Toen waren er arme mensen nodig om de rijke mensen de kans te bieden om met aalmoezen de hemelgang te kopen. Zo is dat vandaag voor sommigen nog altijd. En dat volstaat niet.
* Waar ik wel een probleem mee heb, is met de verabsolutering van wetenschap. Wetenschappers doen toch zo graag alsof ze het allemaal echt begrijpen. Maar zelfs met al die kennis blijven wij omringd door het mysterie. Geen zinnig mens die kan twijfelen aan de evolutietheorie, maar op de vraag wat leven nu eigenlijk is, hebben we nog geen antwoord.
* Neem nu de snarentheorie, in feite is dat een manier om te speculeren zonder echte basis in de waargenomen werkelijkheid.
* Op een zeker moment komt er een einde aan onze zoektocht naar de fysische werkelijkheid. Als we geen proeven meer kunnen doen, als we niets meer kunnen observeren. En dan denk ik: is het niet eenvoudiger te doen zoals de oosterse denkers? Aanvaard dat het zo is. Het is allemaal een groot geheim, maak er uw 'heim' van. Ga erin 'leven'.
* In het Westen wordt wetenschap bekeken als iets wat met religie niets te maken heeft. Ik heb ontdekt dat je steeds religieuzer wordt naarmate je meer echte kennis bezit.
* In het Oosten heb ik ook geleerd dat godsdienst een nogal eng begrip is, omdat het impliceert dat je een god dient. Religie is veel breder en ruimer dan dat.
* De rest van de wereld zal onvermijdelijk het voorbeeld van Europa volgen. Die oude traditionele godsdiensten verslijten vanzelf.
En hier laat ik het maar bij anders maak ik me mogelijk schuldig aan quote-mining.
Groeten.
Fons.
Een theoloog die naar exactheid streeft, heeft de eerste stap gezet op de weg naar het atheïsme. Een agnost is geen naïeveling, maar iemand die god nauwkeurig 'kent', voor wie dus veel, zo niet alle gods'voorstellingen' hun betekenis hebben verloren.