Waarom is er iets in plaats van niets?

[FonsV]

Mijne heren,

Aardige gedachtewisseling maar ik heb even geen tijd om me er rechtstreeks in te storten. Op dit moment beperk ik me tot iets wat in mijn eigen ogen een goed advies is: neem eens kennis van de zesdelige documentaireserie van de BBC A History of christianity. Drie afleveringen zijn voorbij en drie komen er er nog; morgenavond de vierde. Het geheel is te vinden op www.uitzendinggemist.nl.

* Kies bovenaan voor Ned 2.
* Ga rechts m.b.v. < (pijltje) naar de meest nabije verleden zaterdag.
* Klik daar op History of christianity en kies, op de dan verschijnende pagina, op de gewenste aflevering. 23 juni is de eerste.

Onderstaande URL zou ook moeten werken:
http://www.nederland2.nl/programmas/479 ... issed=true

Of je het gaat bekijken of niet beslis je natuurlijk zelf en onderstaand overzicht kan mogelijk behulpzaam zijn bij het maken van de beslissing:

Deel 1: Het Vroege Christendom - 23 juni 2012
In het eerste van de zes delen van deze serie die vier continenten bestrijkt, gaat professor MacCulloch op zoek naar de vergeten oorsprong van het christendom.

Deel 2: De Onvoorspelbare Opkomst van Rome – 30 juni 2012
Meer dan een miljard christenen gehoorzaamt Rome – dat is meer dan de helft van alle christenen. Maar hoe kon een kleine joodse sekte uit het Palestina van de 1ste eeuw, die nederigheid en de deugd van de armoede predikte, uitgroeien tot de gevestigde religie van West-Europa – rijk, machtig en gedragen door de onwankelbare gehoorzaamheid van de gelovigen?

Deel 3: Orthodoxie: van Rijk naar Rijk - 7 juli 2012
De Oosters-orthodoxe Kerk is een bloeiende kerk in de Balkan en Rusland, met meer dan 150 miljoen leden wereldwijd. De oosterse-orthodoxie wijkt in veel opzichten af van het katholicisme of het protestantisme: de verering is zorgvuldig gechoreografeerd, iconen betrekken de gelovigen in een mystieke eenheid met Christus, en overal aanwezig is het symbool van een vervaarlijke tweekoppige adelaar. Welk verhaal wordt hier verteld?

Deel 4: Reformatie: het Individu voor God - 14 juli 2012
In het vierde deel van zijn Geschiedenis van het Christendom vertelt Diarmaid MacCulloch over de Reformatie en hoe een geloof dat gebaseerd was op gehoorzaamheid een geloof voortbracht gebaseerd op individueel geweten.

Deel 5: De Evangelische Explosie - 21 juli 2012
In het vijfde deel van zijn Geschiedenis van het Christendom volgt Diarmaid MacCulloch de groei van een uitbundige geloofsuitdrukking die zich over de hele wereld heeft verspreid: het evangelisch protestantisme.

Deel 6: God in Reparatie - 29 juli 2012
Diarmaid MacCullochs eigen levensverhaal maakt hem tot een symbool van een kenmerkende eigenschap van het westelijke christendom – scepticisme, de neiging om te twijfelen aan wat de westerse cultuur en het christendom heeft getransformeerd. In de laatste aflevering vraagt hij zich af waar die verandering uit is voortgekomen.

Zeker... het is maar 'A' history en niet 'The' history; toch zou het me niets verbazen als je tot de ontdekking komt dat je historische 'kennis' een aantal forse correcties blijkt te behoeven. Ik zou ook kunnen zeggen: dat de gedachtewisseling tot nu toe drastisch, bijna fundamenteel zou kunnen/moeten veranderen. Denken we niet al te veel op de manier die ons door onze voorgeslachten is ingegoten? Zou zo maar eens kunnen. Tóch?!

Maar... dat zal de toekomst mogelijk leren.

Groeten.

Fons.

[carel]

Hi Fons,

Dit is aan mij voorbij gegaan. Ga zeker kijken! Bedankt voor je post.

Kom ik dan later wel op terug.

Ik kan niet kijken met mijn iPad, daar werken de video's niet en daar kan ik in de uitzending gemist app die eerdere uitzendingen ook niet terughalen.

Niet leuk!

[Determinist]

Lang leve de ipad.

[carel]

Lang leve de ipad.

Valt mee. Even zoeken, spashtop installeren en ik kan nu alles op die iPad draaien. Ook flash. Dat loopt via mijn pc nu.

[carel]

Hi Fons,

Heel interessante serie! Heb nu net deel 2 bekeken. Veel dingen wist ik wel, maar een ding frappeerde me enorm: wij hebben onze universiteiten te danken aan.... de islam!

De kruistochten tegen de islam vormden een heel zwarte pagina, maar ze brachten een heel nieuw idee mee, de universiteit.

Islam wordt nu vaak vereenzelvigt met achterlijkheid. Dan is het goed ook deze keerzijde te zien.

Ik ga verder met deel III

[carel]

Hi Fons,

Alle delen tot nu toe bekeken. Zeer de moeite waard. Wel valt het me op dat de inleider relatief veel nadruk legt op de ontwikkelingen in Engeland. Typisch Engels. Ze kunnen fantastische series maken, en dit is er echt een van, maar zichzelf relativeren is er niet bij. Als het bijvoorbeeld gaat over de reformatie met mensen als Luther, Zwingli en Calvijn prutst hij er ook een of andere Schot bij, nog nóóit van gehoord.

In één woord: menselijk. Wat is religie toch menselijk.

Maar ook: de katholieke kerk houdt het op heel strikt van bovenaf alles bepalen. Paus Gregorius versterkte dit nogal, waar de protestantse religies het van onderop opbouwen. En wat zie je - maatschappelijk heel interessant en relevant - de katholieke kerk is een redelijk bolwerk, met wat bijbolwerken natuurlijk, de Anglikaanse kerk maar toch vooral de orthodoxen, maar die protestanten kennen werkelijk de ene scheuring na de andere. En dat moet te maken hebben met de interne structuur, van onderaf.

Precies wat je bij evolutie ook ziet. Elke afzondering leidt tot nieuwe aanpassingen en uiteindelijk nieuwe soorten. Al die protestantse religies zonderen zich ook af en dus werkt daar ook een parallel proces aan natuurlijke selectie. Creationisten hoeven maar naar de ontwikkeling van hun eigen religie te kijken om te zien dat natuurlijke selectie een sterke kracht is waar ze zelf ook niet aan ontkomen zijn.

Wat is religie verweven met onze maatschappij. Ze loopt er heel soms op vooruit maar vooral past de religie zich aan aan de heersende mores. Ze weven met het grootste gemak typisch lokale dingen erbij in. Handigheid is iets wat je de religieuze leiders niet kunt ontzeggen.

De grootste handigheid is hier overigens tot nu toe niet in besproken -en dat vind ik wel een omissie- dat is de ombuiging van de barse, jaloerse, partijdige (mijn volk) en wraakzuchtige JHWH tot een god van liefde. En een god van alle mensen. Als er ook maar iets NIET in dat O.T. of de bron de Thora naar voren komt is het wel dit.

Hoe hebben ze dit in godsnaam voor elkaar gekregen. Weet jij dat Fons?

Heel boeiend.

[FonsV]

Dag Carel,

Dank voor je reactie.

Wel valt het me op dat de inleider relatief veel nadruk legt op de ontwikkelingen in Engeland.

Och, zo gaat dat nu eenmaal; hij kon het zich als bewoner van dat wat geïsoleerde eiland voor de kust van het vaste land van Europa niet veroorloven een van de grote 'hervormers' van zijn vaderland niet te vernoemen. Wij in het calvinistisch Nederland hebben het weer wat minder over de Zwitser Zwingli. Tóch?

In één woord: menselijk. Wat is religie toch menselijk

Zeker, chimpansees hebben er geen last van ongeacht het wetenschappelijk feit dat ze voor ± 98,5% hetzelfde DNA hebben als wij.

Maar ook: de katholieke kerk houdt het op heel strikt van bovenaf alles bepalen.

Wat dat betreft toonde/toont die kerk veel overeenkomsten met regimes als dat van Kim Jong-un. De gezagshandhaving is bij al die organisaties niet even hardhandig. Tenminste...op dit moment van de geschiedenis dan.

Handigheid is iets wat je de religieuze leiders niet kunt ontzeggen.

De meeste religies zijn op dit moment vormen van politiek streven naar de macht en het hebben van de meeste leden. Als dat niet verandert zal ook daar GOCU in de praktijk worden gebracht.

De grootste handigheid is hier overigens tot nu toe niet in besproken – en dat vind ik wel een omissie - dat is de ombuiging van de barse, jaloerse, partijdige (mijn volk) en wraakzuchtige JHWH tot een god van liefde. En een god van alle mensen.

Denk ook eens aan Boeddha! De kracht van de man van Nazareth was dat Hij het beeld van de ideale mens onder simpele woorden bracht. Hij was echter een oosterling en werd daarom door westerlingen onvoldoende begrepen. Bij Zijn leven al en nu niet zoveel beter.

Vraag aan jou: geef eens wat verhelderend commentaar op de volgende bijbelteksten:
* In het midden van de tuin stonden de levensboom en de boom van de kennis van goed en kwaad. (Gen, 2.9)
* God, de HEER, bracht de mens dus in de tuin van Eden, om die te bewerken en erover te waken. Hij hield hem het volgende voor: ‘Van alle bomen in de tuin mag je eten, maar niet van de boom van de kennis van goed en kwaad; wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven.’ (Gen.2.15-17)
* Toen vormde Hij uit aarde alle in het wild levende dieren en alle vogels, en Hij bracht die bij de mens om te zien welke namen de mens ze zou geven: zoals hij elk levend wezen zou noemen, zo zou het heten.

Ik bedoel: dit behoort tot de authentieke wijsheidsliteratuur maar dan wel: mits goed verstaan!

Terzijde: de documentaire van Mccullock heb ik ook op het RK 'discussie'form aangeprezen. Reacties:
– de man is een Anglicaan en – nog erger – een afvallige Anglicaan en dus een ketter (met alle nare gevolgen van dien: hel en verdoemenis);
– volgens bronnen zou hij een praktiserend homoseksueel zijn en... dat is hééél iets anders dan een celibatair!!!;
– hij is een z.g. historicus d.w.z. dat hij de geschiedenis dusdanig manipuleert dat hij gelijk heeft in wat hij beweert.

En daar doe ik er dus verder het zwijgen toe, zoals pater de Greeve jaren geleden al verkondigde in zijn zaterdagse radiotoespraak: 'Met een os ga ik niet in discussie'.

Groeten.

Fons.

[carel]

Hi Fons,

Daar heb je gelijk in, wij noemen Zwingli inderdaad nauwelijks. Maar wel Luther en vooral Calvijn en dat zijn ook geen Nederlanders. Het heeft, denk ik, niet alleen met Nederlanderschap te maken maar ook met de 'footprint' die de persoon in kwestie heeft achtergelaten.

Wat Jezus betreft valt me steeds meer op dat de discussies die ik op fora voer met creationisten nauwelijks tot niet vanuit het N.T. wordt gevoerd. Het is het O.T. wat de toon bepaalt. In hun stijl laten de creavrinden goed zien helemaal niks van de boodschap van Jezus te hebben meegekregen. Dat valt me sowieso op bij gereformeerden. Alles ademt daar O.T. Als je daar dan een beschouwende (een beetje scherpe beschouwende opmerking geef ik toe) opmerking maakt dan stort men zich op je. Hetgeen weer wat nieuwe kruidige beschouwende opmerkingen oplevert natuurlijk. Wat hebben die mannen (vrouwen ben ik er nog niet tegengekomen) weinig gevoel voor humor. Hetgeen ik dan wat probeer te stimuleren door nog wat luchtige observaties en gerichte deducties te plaatsen cq lichtvoetig rond te strooien. Ik vind dat blijkbaar zelf toch echt wat leuker dan de creavrinden, want al heel snel beginnen ze te schelden en mijn verstandelijke vermogens in twijfel te trekken .

Bijbelteksten. Helaas kan ik niks kopieren, dat werkt weer eens even voor geen meter op mijn Steve Jobs device. Ik doe het dan maar met korte typeringen van jouw teksten. OK?

De boom van kennis van goed en kwaad. Ik vind dat een fraai beeld. Het ontdekken van wat 'goed' dan wel 'kwaad' is heeft bij de mens nogal wat voeten in de aarde. Ik bekijk dit vanuit ethisch standpunt. Het ontwikkelen van een bruikbare ethiek is ontzettend moeilijk. Culturen, religies, noem maar op, staan een brede, de mensheid als geheel betreffende, ethische moraliteit en eenduidigheid danig in de weg. En als er iets is wat we keihard nodig hebben is het dat wel.

Je mag volgens JHWH niet van die boom eten. Dat is een lastige. Een heel lastige. Eten staat hier symbool voor iets. Ik zou het uitleggen als 'integreren in je eigen opvattingen' en dat lijkt me juist iets goeds cq bruikbaars. JHWH verbiedt dit ten stelligste. En dat begrijp ik dus niet. JHWH biedt iets aan, hij heeft alles geschapen immers, en van de bron(?) van 'goed en kwaad' moet je dan vervolgens afblijven. Hier is iets van de ware betekenis verloren gegaan. De hele tekst ademt een soort wijsheid die in talloze oeroude verhalen is verteld en uitgelegd. Wij, ik, missen hier toch de uitleg. Misschien wordt bedoeld dat je je niet als een gek op zaken van 'goed en kwaad' moet storten, maar ze moet beschouwen en er lering uit moet trekken. Wel kijken, niet aankomen. Maar misschien begrijp ik er wel helemaal niks van.

Naamgeving van dieren. Namen zijn heel belangrijk in verschillende culturen. Zo heb je volkeren waar je als je slaagt voor je 'man-zijn', door een aantal proeven succesvol af te leggen, een naam krijgt. Die naam draagt jouw plaats in de groep en jouw plaats in de groep wordt weerspiegeld in de naam. Men 'kent' je bij je naam. Je bent 'iemand' door je naam. Namen kunnen te grabbel worden gegooid. Namen kunnen je worden afgenomen. Voorts kom je tegen dat in de naam de (voor)ouders worden genoemd. Of de dappere dwerg Gimli, zoon van Gloin (boek 'magiër' van Raymond E. Feist). De status van die mensen draag je in je naam met je mee. Wel zie je dat dit vooral voor komt bij natuurvolkeren waar de jacht of de vechtkracht belangrijk zijn. Zwaarden, Excalibur, krijgen ook namen. Of die eerste kernbom Fat Boy... Geldt ook voor onze naamgeving trouwens. Jansen, Jan's zoon, Janssen, Jans (vrouw) zoon. "Is de man soms weggelopen" vraag ik me dan af.

In dat licht bezie ik deze bijbelse tekst. Het geven van namen is het kennen van het dier, het een plaats geven, ontzag, kracht, maar ook angst of afschuw uitdrukkend. Je kunt het ook bekijken vanuit de wetenschap. Het benoemen van iets als 'massa', 'energie', huis, atoom, relativiteit, kun je pas echt doen als je een beeld ervan hebt of een conceptueel inzicht, want zo'n atoom kun je niet zien en een huis wel. Bij de benaming hoort dan wat extra uitleg of kennis. Ook hier is het namen geven meer dan een ritueel, het is het plaveien van de weg van kennis, begrip, inzicht. Deze tekst kan ik dus wel redelijk goed plaatsen.

Terecht dat dit tot de wijsheidsliteratuur behoort. Alleen dat van dat verbod om van de boom van kennis van goed en kwaad te eten ontgaat me.

[FonsV]

Dag Carel,

Dank voor je reactie.

... dat de discussies die ik op fora voer met creationisten nauwelijks tot niet vanuit het N.T. wordt gevoerd.

Ik denk dat hier met twee zaken rekening gehouden dient te worden:
a) het christendom is een groep mensen die zich van het jodendom heeft afgescheiden, WÉL met meename van de toen bestaande bijbel (= OT);
b) de discussie 'creatie of evolutie' was er ten tijde van die afscheiding nog niet. Pas toen Darwin eeuwen later met zijn theorie kwam bleek de bijbel te beginnen met hem tegen te spreken. In het NT is weinig tot nagenoeg niets over het onderwerp te vinden tenzij wat al in het OT staat.

Met de discussie- of debattechniek van de al dan niet vrijgemaakte gereformeerden (en soortgelijke denkers) heb ik intussen een rijke ervaring, die me overigens weinig tot helemaal niet rijker heeft gemaakt.

Wat die boom van kennis van goed en kwaad betreft moeten we ons wat inleven in de ideeënwereld/gedachtewereld van destijds. Ik geef hier een aantal gedachten/uitspraken van wijzen, goeroes, profeten (geef ze een naam) uit die lang vervlogen jaren. En dan – hier en daar – commentaar dat ik in het verleden heb gekregen.
* Boeddha: “Wees die je bent” of: “Ben die je bent”. Commentaar: 'Wat een domme of onnodige opdracht! Ieder is toch altijd die hij/zij is! Waar dienen anders paspoorten etc. voor'? Toch schijnt het een buitengewoon wijze opdracht te zijn.
* Wie geeft eens een definitie van 'zijn' in de betekenis van 'bestaan'? Dat ik besta is (zo ongeveer) het belangrijkste dat me moment na moment overkomt. En nu de vraag: hoever besef ik dat?
* Het orakel van Delphi: “Gnoothi seauton” = “Ken uzelf”. Commentaar: 'Wie kent mij nu beter dan ik zelf? Ik heb toch geen geheimen voor mezelf'? En toch schijnt er weer iets te zitten in de bewering: 'Wij zijn niet per se degene die wij denken te zijn' (om het voorzichtig te stellen) want ons denken is slechts gedeeltelijk van ons en voor een groot gedeelte onbewust overgenomen van ons milieu.
* Aristoteles: “Kennen is intentioneel het gekende worden”. Wat we 'het gekende' noemen is en blijft wat het is; het verandert niet door gekend te worden noch door de 'verwoording' van die kennis.
* Confucius: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Het heeft er alle schijn van dat Jezus deze tekst gekend heeft want Hij gebruikt hem regelmatig (in het NT dus!). "Men' noemde dat ooit een 'politieke' houding!
*Jezus: “Heb je naaste lief als jezelf”. Commentaar: 'Dat heeft alles weg van egoïsme'. Hier wordt met 'liefhebben' de hoogste vorm van kennen bedoeld. En ook niet vergeten: hier wordt het 'kennen' bedoeld van Delphi.
*Jezus: “En deze twee zullen zijn één vlees”. Bedoelde Hij dat er gevreeën moest worden? Of is het een ander beeld dan 'twee zielen, één gedachte'?
En dat zijn mogelijk allemaal uitdrukkingen en beelden die voor ons wat vervreemdend zijn.

In sommige situaties zeggen we: “Kennis is macht”. Er zijn machthebbers die voor ieder individu, de samenleving of de mensheid kunnen bepalen wat goed en wat slecht is. Een bekend standpunt luidt: “Dat maak ik zelf wel uit”. Is iets goed doordat ik het goed vind of omdat het in zich goed is? Dezelfde vraag met 'slecht'. Of dien ik mijn oordeel te conformeren aan wat iets is?
Maar... wie heeft de juiste kennis, de 'wijsheid' in pacht? Dat is niet de geleerde, de allesweter maar de wijze. Wie het met zo'n wijze eens is bezit de kennis van het goede en slechte, weet wat zowel het een als het ander is. En nu wordt het een wedstrijd wie de grootste wijze heeft. De christenen hebben het in dezen het verste geschopt!

De boom van kennis van goed en kwaad. Ik vind dat een fraai beeld.

Dan plaats ik nu een serie bijbelteksten onder elkaar om daar eens rustig over na te denken:

* In de tijd dat God, de HEER, aarde en hemel maakte, groeide er op de aarde nog geen enkele struik en was er geen enkele plant opgeschoten, want God, de HEER, had het nog niet laten regenen op de aarde, en er waren geen mensen om het land te bewerken; wel was er water dat uit de aarde opwelde en de aardbodem overal bevloeide. Toen maakte God, de HEER, de mens. Hij vormde hem uit stof, uit aarde, en blies hem levensadem in de neus. Zo werd de mens een levend wezen.
God, de HEER, legde in het oosten, in Eden, een tuin aan en daarin plaatste hij de mens die hij had gemaakt. Hij liet uit de aarde allerlei bomen opschieten die er aanlokkelijk uitzagen, met heerlijke vruchten. In het midden van de tuin stonden de levensboom en de boom van de kennis van goed en kwaad. (Gen 2, 4-9)
* God, de HEER, bracht de mens dus in de tuin van Eden, om die te bewerken en erover te waken. Hij hield hem het volgende voor: “Van alle bomen in de tuin mag je eten, maar niet van de boom van de kennis van goed en kwaad; wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven”. (Gen 2,15-17)
* ”God weet dat jullie de ogen zullen opengaan zodra je daarvan eet, dat jullie dan als goden zullen zijn en kennis zullen hebben van goed en kwaad”. (Gen 3,5) Aldus sprak de duivel in de gedaante van een slang. Het komt de mens niet toe eigenmachtig en autoritair te bepalen wat goed en wat slecht is en daarmee zichzelf tot God verheffen.

JHWH verbiedt dit ten stelligste.

Dan had je volgens mij de bedoeling van de tekst dus tóch goed begrepen.

De hele tekst ademt een soort wijsheid die in talloze oeroude verhalen is verteld en uitgelegd.

Volgens mij weer recht in de roos. Ook bij de Sumeriërs, de Egyptenaren, de in de Braziliaanse oerwouden ontdekte indianen en andere volkeren werd dezelfde wijsheid in hun verhalen geformuleerd.

Naamgeving van dieren.

En... van de mensen. 'Nomen est omen' = een naam is een opdracht. Soekarno noemde zijn dochter 'Lenteregen', ik de mijne: 'Bregt' = 'slanke berk'. Ze doet haar naam nog eer aan ook. “Hij zal Johannes heten” (Zacharias, echtgenoot van Elisabeth in Luc 1,63). Vader had het voor het zeggen.

Als ze je vragen wie je bent antwoord je: “Ik ben Carel”. En nu kun je weer een hele exegese geven waarom JHWH op de vraag van Mozes: “Wie mag ik zeggen dat U bent”? antwoordde: “Ik ben die ben” en niet: “Ik ben die Ik ben”. (Brandend braambos) En daarmee heeft God zichzelf tot mysterie verklaard want: wat ís 'zijn'of 'bestaan'? Dat 'men' tot allerhande wetenschappelijke en onfeilbare uitspraken over God is gekomen lijkt dus wel in flagrante tegenstelling met wat uitgerekend de bijbel ons voorhoudt. Sic!
*Toen vormde hij uit aarde alle in het wild levende dieren en alle vogels, en hij bracht die bij de mens om te zien welke namen de mens ze zou geven: zoals hij elk levend wezen zou noemen, zo zou het heten. De mens gaf namen aan al het vee, aan alle vogels en alle wilde dieren, maar hij vond geen helper die bij hem paste. (Gen 2,19-20) Adam voerde een opdracht uit.

Hopelijk vind je het allemaal nog een beetje interessant want het was allemaal wat 'in der haast'.

Groeten.

Fons.

[carel]

Hi Fons,

a) het christendom is een groep mensen die zich van het jodendom heeft afgescheiden, WÉL met meename van de toen bestaande bijbel (= OT); 
b) de discussie 'creatie of evolutie' was er ten tijde van die afscheiding nog niet. Pas toen Darwin eeuwen later met zijn theorie kwam bleek de bijbel te beginnen met hem tegen te spreken. In het NT is weinig tot nagenoeg niets over het onderwerp te vinden tenzij wat al in het OT staat.

Hier vat je het mysterie voor mij samen Fons. Laat ik het wat toelichten. Men splitst zich af. OK. Begrijp ik. Het Joodse geloof was toch vooral gericht op een relatief kleine groep. Die beginperiode was heel hectisch en het barstte van de 'van horen zeggens', want er is niet een enkel letterlijk verslag van Jezus van een ooggetuige. Is allemaal van later tijd. Met alls bias van dien. Men nam het O.T. mee. Daarbij  zou Jezus het oude geloof als het ware vernieuwd hebben in het N.T. Daarmee zijn ze met elkaar verbonden. Het N.T. roept duidelijk minder vragen op in relatie tot de wetenschap. Sterker, die twee hebben geen last van elkaar. Het gaat daarin (het N.T.) toch vooral om menselijke en ethische kwesties. Waarom heeft men dat O.T. dus meegenomen, vooral na dat concilie van Nicea waarin de religie werd klaargemaakt om buiten het 'beloofde land' zieltjes te winnen. Mijn vermoeden is dat ze met enkel dat N.T. nauwelijks zieltjes hadden kunnen winnen. Dan was het gebleven bij enkele 'verlichte', wat zweverige groeperingen, waar dat 'je andere wang toe keren' ging er bij die groepen in als gods woord in een ouderling. Dan waren het dus een heel beperkt aantal mensen geweest die hierdoor geraakt werden. Bij de protestantse religies zie je ook dat het O.T. een veel krachtiger uitwerking heeft. Die norse, jaloerse, partijdige god JHWH, daar lusten ze wel pap van, met Jezus kunnen ze eigenlijk niks. Er is ook geen enkele uitspraak van Jezus te bedenken die men, bijvoorbeeld, in het evolutiedebat kan gebruiken.

Heldere opsomming van het 'ken uzelve'. Ook in de moderne tijd kom je veel 'profeten' tegen die dit als motto hadden. Die boom van kennis van goed en kwaad groeit dus nog steeds. Ik wil er een speciale querulant uit halen, misschien ken je hem. Aleister Crowley. De zelfverklaarde duivel in hoogsteigen persoon. Hij was in zijn tijd heel invloedrijk maar ook heel controversieel. Ik denk dat je hem wel kunt vergelijken met de Bhagwan. Hij maakte er van: "doe wat je wilt, dat is de enige wet" Hij koos er dus meteen voor om niet de langdurige strijd met jezelf aan te gaan, die verlies je toch. Verspilde moeite dus. De werken van Crowley zijn gejat door Ron Hubbard, de basis vormend voor scientology.

Hier wat aardige quotes van Aleister Crowley http://www.brainyquote.com/quotes/autho ... owley.html deze quote is aardig in dit verband: als je de bijbel serieus zou moeten nemen dan werd je gek. Als je hem serieus neemt dan ben je al gek. Of: intolerantie is het bewijs voor impotentie. Kortom Crowley geeft er nogal wat draaien aan. Amusant om te lezen.

. (Gen 3,5) Aldus sprak de duivel in de gedaante van een slang. Het komt de mens niet toe eigenmachtig en autoritair te bepalen wat goed en wat slecht is en daarmee zichzelf tot God verheffen.

Dit lijkt me een heel belangrijke. In de tijd na Jezus en voorafgaand aan dat concilie werd er veel gediscussieerd over het 'God zit in ieder van ons', waar onder meer Plato mee kwam. En dat zou dan betekenen dat je juist wél van die boom van goed en kwaad zou moeten eten. Die discussies zullen heel fel zijn geweest en ze verlamden de ontwikkeling van de religie. Als men het al niet over zo'n duidelijk verbod van JHWH eens was, hoe zat het dan met de rest van de religie?

Hier is een interessante parallel te trekken met de opvatting van bevindelijken: "Als Genesis al niet letterlijk genomen moet worden, wat is dan de waarde van de hele bijbel". Dat is een veel gebruikt argument in die kringen en dat is natuurlijk terug te voeren op de grondleggers van het protestantisme. Maar in wezen is het ouder, is het een van de resultaten van dat concilie van Nicea. Men heeft het mysterie eruit proberen te halen, deels met succes, want in protestantse kringen is 'mysterie' not done.

En... van de mensen. 'Nomen est omen' = een naam is een opdracht. Soekarno noemde zijn dochter 'Lenteregen', ik de mijne: 'Bregt' = 'slanke berk'. Ze doet haar naam nog eer aan ook.  “Hij zal Johannes heten” (Zacharias, echtgenoot van Elisabeth in Luc 1,63). Vader had het voor het zeggen.

Leuk dat van je dochter. Het laat zien dat ook bij jou, dus in de moderne tijd, namen heel belangrijk zijn. Misschien is taal wel ooit ontstaan uit de sterke behoefte om de dingen en elkaar namen te geven. Misschien is dat element wel sterker dan de noodzaak om bij de jacht met elkaar te kunnen communiceren. Of de naamgeving-taal ging daaraan vooraf, want je moet elkaar kunnen roepen, opdrachten geven, informeren bij die jacht en dan moet je dus in staat zijn om de een van de ander te onderscheiden.

...van Mozes: “Wie mag ik zeggen dat U bent”? antwoordde: “Ik ben die ben” en niet: “Ik ben die Ik ben”. (Brandend braambos) En daarmee heeft God zichzelf tot mysterie verklaard want: wat ís 'zijn'of 'bestaan'? Dat 'men' tot allerhande wetenschappelijke en onfeilbare uitspraken over God is gekomen lijkt dus wel in flagrante tegenstelling met wat uitgerekend de bijbel ons voorhoudt. Sic!  

Heel raak deze Fons! De mensen die ooit het O.T. of althans de bronteksten op schrift stelden, gebruik makend van alle verhalen die al heel lang de ronde deden, lieten hiermee zien dat de dingen in essentie een mysterie zijn. Gelukkig zie je dat in de hedendaagse wetenschap ook wat terug, de speculaties van hoe alles er kwam, snaartheorie, bubble universum, iets uit niets, zijn minstens zo mysterieus als het bestaan van JHWH. Het universum zou ook kunnen zeggen "ik ben die ben" en misschien heeft het dat ook wel gezegd ooit

Maar daar heb je het: op mysteries kun je geen religie vestigen die het machtsapparaat dienstig kan zijn. Als je alles tot dogma verklaart dan kun je je vervolgens richten op het verspreiden van de boodschap en het op één lijn krijgen van de onderworpen volkeren. Helemaal in lijn met de uitleg die een keizer als Constantijn zou hebben gegeven. Was het anders geweest, dus was dat mysterie gebleven, dan hadden wij het er hier niet over gehad, want dan was die religie al lang ter ziele geweest.

Hopelijk vind je het allemaal nog een beetje interessant want het was allemaal wat 'in der haast'.  

Jouw posten, in de haast, zoals je schrijft zijn betekenisvoller dan veel posten die na veel denkwerk (of wat daarvoor moet doorgaan) zijn geschreven