Dag Carel,
Je schreef:Arie vdB gaat verder met: 'Let vooral op wat Descartes niet zegt: ik voel, dus ben ik; ik heb lief, ik zing, ik geloof, ik hoop, dus ben ik. Nee, de essentie van het menselijk zijn is het denken, de Rede, alleen.
En dit is in zijn geheel een citaat uit
'Met andere ogen', neem ik maar aan.
Zou AvdB denken dat een dier kan denken/zeggen 'ik voel', 'ik heb lief', 'ik zing', 'ik geloof', 'ik hoop' etc.? Ik hoop van niet want ik houd het erop dat dieren geen 'ik'bewustzijn hebben. Een aap vindt een pinda zichtbaar lekker maar het bewustzijn 'ik vind een pinda lekker' heeft hij volgens mij niet. Zou AvdB zeggen 'Omdat een aap niet kan denken'?
Je mag 'ratio' vertalen met rede maar het is wel dankzij die rede dat ik kan denken, oordelen, redeneren, creëren en...
mezelf ervan bewust zijn dat IK er BEN en wat ik doe.
Het tricky element in 'ik vind die bloem mooi' is niet of die beoordeling terecht of onterecht is, subjectief of niet, maar dat 'IK vind die bloem mooi'. Men kan via een eeg of MRI-scan hersenactiviteit waarnemen en desnoods proclameren dat die hersenen verantwoordelijk zijn voor dat oordeel, Descartes zegt dat IK daarvoor verantwoordelijk ben en IK = niet mijn hersenen.
Locutus schrijft ergens: Er gaat iets in mij om, dus ik ben. Ook in een aap gaat van alles om en toch is er in het geval van die aap geen IK. Een aap komt niet tot het bewustzijn: 'Hé, er gaat iets in
mij om'.
De essentie van Descartes' uitspraak is dat er een IK is, als zodanig alleen door mijzelf te kennen en door de anderen alleen te kennen door wat IK van dat IK laat blijken. IK is namelijk niet direct waarneembaar. Als dát IK er niet is kan IK niet denken, oordelen etc. dan wordt er door iets anders gedacht, geoordeeld etc.
Moeilijke materie want breng maar eens onder woorden wat dat IK precies is.
Groeten.
Fons.
Een theoloog die naar exactheid streeft, heeft de eerste stap gezet op de weg naar het atheïsme. Een agnost is geen naïeveling, maar iemand die god nauwkeurig 'kent', voor wie dus veel, zo niet alle gods'voorstellingen' hun betekenis hebben verloren.
