Dit misbruiken van het godsbeeld van het uitverkoren volk is iets dat je de schriftuur niet kunt en mag aanrekenen, dit is echt mensenwerk. Trouwens die schrift is ook mensenwerk, maar daar heb ik het even niet over. Ik denk dat hier niet de zelfoverschatting een rol speelt, maar vooral de behoefte om te heersen, om macht uit te oefenen, om invloed te hebben op mensen. Dit komt dus voort uit de machtswens van met name leiders van naties en geestelijke leiders. Die twee groepen leiders boden elkaar steun om het effect nog groter te maken. Onze joods-christelijke cultuur maakte het mogelijk om die religies te misbruiken en op grote schaal nog wel. Die invloed neemt dus sterk en nu is men bezig, naarstig zelfs, om een nieuwe machtsbasis te zoeken en te vinden.Of je die arrogante zelfoverschatting giet in het beeld van het door God Uitverkoren Volk en het door God Aangewezen Land of in iets anders maakt niet zo veel uit. Hoeveel van deze zotternij zou ongemerkt in onze joods-christelijke 'cultuur' zijn blijven hangen?
Taal is hooguit een voertuig, een middel om het doel, betere communicatie, te bereiken. Je schrijft ' de taal gebruiken op de manier die bedoeld is'. Ik denk te begrijpen wat je bedoelt, maar het is niet de taal die me dat begrip bijbrengt, maar de stijl en sfeer van de posten die je plaatst. dat laat iets zien van de Fons-achter-het-scherm, degene waarmee ik dus communiceer. Interessant is hier het woordje 'bedoeld'. Wie bedoelt iets, waarom zou taal een bedoeling hebben, anders dan een evolutionaire noodzaak om te overleven en de bovenliggende partij te worden. Heeft de natuur een bedoeling? Want daar komt het dan op neer. De natuur is, de natuur doet, veel verder kom ik niet. Taal, cultuur, noem maar op, zijn evolutionair ontstaan en leverden de soort, de mens dus, voordeel. Geen bedoeling of we zouden die moeten verzinnen. En in verzinnen is de mens erg goed.Maar... om die arrogantie tot het verleden te brengen of uit het heden te verwijderen zal de taal een goed, zo niet noodzakelijk hulpmiddel zijn. Anders gezegd: zonder de taal te gebruiken op de manier die bedoeld is, zullen we niet uit de impasse raken.
Neen, mij zinkt de moed niet in de schoenen, alhoewel ik je zorg wel deel. Het biedt troost om als uitgangspunt te hebben dat komt wat komt. Als we ons aanpassen komt er A en als we dat niet doen komt er B. Voor de wereld maakt het 0,0 verschil. Die draait wel door, sorry Matthijs. Ik denk er dit van: het is beter om ons voor te bereiden op een andere aarde, hogere temperaturen, krachtiger weer, stormen en zo en tegelijk op een andere wereldorde. landen als China en Brazilie die zich niet meer de les laten lezen door ons. Onze tijd is voorbij, we hebben er weinig van gebakken.Er is dus nog het een en ander (wat zeg ik?) er is nog o·n·t·z·e·t·t·e·n·d v·e·e·l te doen! Als ik voor ogen probeer te krijgen wat allemaal, zinkt de hoop me doorgaans vrij diep in de schoenen.
Dus in hetzelfde tijdsgewricht een andere aarde en een andere wereldorde. Voorwaar geen kattenpis.