----------------------------------
Dag Carel,
Daar vraag je me wat. Destijds had ik een collega, hij was een Indiër, had een naam met zes lettergrepen en dus noemden we hem Palán, hij had filosofie en medicijnen gestudeerd en een tijd in een Afrikaans derdewereldland gewerkt. Zijn Engels was, zeker in het begin, stukken beter dan zijn Nederlands. Van levensbeschouwing, niet van religie, was hij Boeddhist en – dat heb ik meer bij dat soort Indiërs – zijn beschaving was een stuk ouder en echt wat verder gevorderd dan de mijne.Je schreef:Fons, zou je die uitleg van "ik ben die ben" eens kunnen formuleren? Als het bijzonder moeilijk is, dan is het waarschijnlijk ook bijzonder interessant.
Uren heb ik met hem gepraat, vele boeken op zijn aanraden gelezen en heel heel langzaam een beetje geleerd om op een andere manier te denken over van alles en nog wat.
* wat is 'zijn' met de inhoud van 'bestaan'?
* wat is tijd?
* is er verschil tussen het 'ik' en het 'ego'?
* welke beperkende rol speelt ons 'denken'?
* wat is zelfbewustzijn ('selfconsciousnes')?
* wat is de volledige vertaling van 'be as you are' (bsur)? Hetgeen Boeddha's gebod was.
* wat is goed, wat is slecht? Aristoteles leerde (uit het Grieks in het Latijn vertaald om het pregnant te houden): 'Ens et verum, ens et bonum, ens et pulchrum convertuntur' = 'Zijnde en waar, zijnde en goed, zijnde en schoon zijn onderling inwisselbaar'. In wat gewoner Nederlands: 'Iets bestaands is waar zoals het is of: in de mate dat het is' etc.
En als ik een poosje nadenk schiet me nog wel wat te binnen b.v. 'Het NU is eeuwig'. In Boeddhistische interpretatie is dit een waarheid als een koe en koeien zijn in die buurt heilig (grapje).
Palán, die ook behoorlijk thuis was in de bijbel en grote bewondering had voor Jezus (zoals hij hem zag), heeft me duidelijk gemaakt dat JHWH in het braambos gezegd moet hebben: “Ik ben die ben”. Het heeft me wel een tijdje gekost voor ik het idee kreeg dat het tot me doordrong. Dus niet: “Ik ben die Ik ben”, want dat sluit een stiekeme beperking in; niet: “Ik ben die zal zijn” want bij God is geen tijd.Je schreef:Juda geeft een vertaling van de tekst: ik ben die is.
Het gaat in het Boeddhisme niet om de zelfkennis (zoals wij doorgaans 'kennis' verstaan) maar om het zelfbewustzijn. Lijkt mogelijk hetzelfde maar is dat niet en het kost enorm veel om dat, al is het maar één keertje, te beseffen.Je schreef:Dat houdt voor mij in dat de persoon die dit uitspreekt zichzelf goed kent en in balans met zichzelf is.
Als dat waar zou zijn dan mag je ook zeggen: 'Het universum is God”; als a = b, dan geldt b = a. Of geldt dat alleen in de wiskunde?Je schreef:1)ik ben de wereld, ik ben het universum.
Dit begint al in de buurt te komen.Je schreef:2)de tweede uitleg die ik zie is: alles wat ik zie zie ik alleen, alles bestaat doordat ik het kan waarnemen, waarnemingen van anderen kunnen mij ten diepste feitelijk niet bereiken, we zijn existentieel alleen en bouwen allemaal onze eigen waarneming op. Alles wat je van anderen verneemt moet je proberen te begrijpen, pas als je het zelf ervaart is het 'werkelijk'.
* 'Alles wat ik zie zie ik alleen' lijkt me, indien letterlijk verstaan, niet waar.
* Waarnemingen van anderen kunnen mij ten diepste feitelijk niet bereiken' is daarmee bedoelt dat anderen wat ik 'ik' noem niet direct kunnen bereiken/waarnemen? En... is dat wel waar?
* 'We zijn existentieel alleen en bouwen allemaal onze eigen waarneming op'. Als wij allen delen in Het Bestaan, hoe eenzaam zijn we dan? En waarnemen is ervaren en ervaren is mee-maken. Aristoteles leerde: 'Kennen is het gekende intentioneel worden' en: 'Al wat handelt handelt op een hem gelijkende manier'. Verschrikkelijk die vertalingen. Van de laatste ken ik de Latijnse vertaling nog: 'Omne agens agit simile sibi' = 'Al dat handelt handelt zichzelf gelijkend'.
Leuk en... hoe gaan we verder? Graag stukje voor stukje anders wordt het alleen maar een puinhoop.Je schreef:OK, heren, dit is een eerste poging.
Heeft het zin om een aparte draad te starten?
Groeten.
Fons.