Deze namiddag, tegen het eind van deze zomer denk ik, werd mijn aandacht getrokken door een lawaaierige zwerm grote vogels die in het verre zuidoosten opdoemde. Ze vlogen niet zo hoog en niet zo snel. Naarmate ze dichterbij kwamen werd het lawaai dat ze maakten steeds indrukwekkender. Zeg maar: gewoon een rot herrie!
Het bleek een grote groep ganzen te zijn die snaterden (snateren ganzen?), zeg maar: als gekken te keer gingen, alsof ze slaande ruzie hadden en elkaar verrot scholden: GAK!!! GAK!!! GAK!!! Een paar wat grotere exemplaren maakten het helemaal bont. Ze pikten naar andere en ramden er met een vlerk zo nu en dan eentje bijna uit de lucht.
Het zootje ongeregeld verdween uit het zicht maar.. na een dik kwartier was het hele stel terug. En... de zwerm was aan het veranderen in een V-vormige formatie, die nagenoeg klaar was toen ze recht boven me vlogen. En… ineens was de meute stil en hoorde ik bijna alleen het gezoef van hun vleugels.
Na een aantal seconden liet die aan de punt zich terugzakken in de linker poot van de V en de laatste van die poot stak over naar het uiteinde van de rechter poot. En dat zag ik nog een keer gebeuren. Wonderlijk! Zoiets zie je ook bij kampioenschap schaatsen. Jammer dat ik geen camera bij de hand had!
Nu al aan het oefenen voor de grote trek? Na de zomer komt weer de winter. Zo gaat het elk jaar dus ook dit jaar, denk ik.
Langs de autoweg zie ik regelmatig een billboard staan met de tekst: ‘BOB, daarmee kun je thuis komen’. En nu denk ik: ‘Misschien hebben die ganzen borden met: ‘S(amen) O(p) W(ieken), daarmee kun je ‘THUIS’ komen’.
Een mens denkt wel eens wat!
Groeten.
Fons.