Moslima en pizza

[FonsV]

Toen ik die avond – een jaar of drie geleden – van mijn werk thuis kwam, verwelkomde ZDMZD me met de woorden: “Kun jij bij de Vomar nog even een fles zonnenbloemenpittenolie gaan halen”? “Nou, zei ik, zon-én-bloem-én-pit-én-olie is wel ingewikkeld. Maar wie weet red ik het”. “Als je dat nu meteen even probeert, zei zij, dan weten we dát ook weer zeker”.

Op weg naar het rek met oliën kom ik een tamelijk klein en tenger moslim vrouwtje tegen: van boven tot helemaal beneden gehuld in een even lang als fraai lichtbruin gewaad, het hoofd omwikkeld met een uitgebreide beige sluier. In haar linkerhand draagt ze een plastic zakje met een paar ons sperziebonen en in haar rechter vuistje vermoed ik het geld. Ze kijkt me met grote zwarte ogen aan. Erg op haar gemak voelt zij zich niet. Zo te zien.

Met de fles z.b.p.-olie arriveer ik bij de kassa achter een welgevulde dame met een zéér welgevulde boodschappenwagen. Als ze mijn fles olie ziet vraagt ze: “Is dat alles”? “Ja, zeg ik, meer zit er niet aan vandaag”. “Ga dan maar even vóór” zegt ze. Er zijn ook nog aardige mensen. Op dat moment zie ik van uit mijn ooghoeken het moslim vrouwtje staan en ik vraag: “Mag die óók even vóór”? “Ja hoor, geen probleem”. Sommige mensen zijn zelfs erg aardig. Ik wenk het moslimvrouwtje en zeg: “Je mag even voorgaan”. Ze slaat met een schrikgebaar de sluier voor haar mond. En dat gaat me net even te ver. Ik loop naar haar toe, leg mijn hand op haar schouder en geleid haar vriendelijk lachend tot voor de kassa. Ik voel haar onder mijn hand verstarren. Als ze geholpen is verdwijnt ze als een haas en als ik even later buiten kom is ze nergens meer te zien.

Deze week loop ik tegen sluitingstijd in dezelfde supermarkt op weg naar de pizza’s. Ik moet voor het avondeten zorgen en zo’n goede kok ben ik nou ook weer niet. En wie kom ik tegen? De kleine moslima (?), ze is iets anders gekleed en met een jochie van – geschat - goed twee jaar. Ze kijkt me weer aan en er lijkt een teken van herkenning te bespeuren. Met mijn pizza’s arriveer ik bij de kassa. Achter haar. Ze kijkt me weer aan en vertoont een kleine glimlach. “Alles goed” ? vraag ik. “Geel koet” zegt ze. Die praat dus met typefouten. Aan het kleine joch geef ik een vette knipoog en dat vindt hij leuk. Dus doe ik het nog een keer. Hij lacht voluit en zegt iets onverstaanbaars tegen zijn moeder en die zegt iets onverstaanbaars terug. Het jochie komt naar me toe en steekt een handje om hoog. Ik zak diep door de knieën, pak het handje. Het kind tuit de lippen. Ik keer hem mijn wang toe en ik krijg een zoentje. En dan kan ik het niet laten, pak zijn prachtige bolletje tussen mijn handen en geef hem een mmmmmmmmmoeah op zijn voorhoofd. Hij vindt het zo mooi dat hij begint te dansen en moeder vertoont haar breedste glimlach. “Hoe heet hij”? De naam versta ik niet. “Mooie naam”. Ze lacht trots. Dan gaan ze weg.

“Hallo” zegt het meisje van de kassa. “Ha Daniëlle” zeg ik. Ze kijkt verrast. Ik wijs haar op het naamplaatje op de revers van haar uniform. “O, zegt ze , ik dacht al”. De papierrol van de kassa is op en het duurt even voor het meisje hem heeft vervangen. Als ik buiten kom zijn moeder en kind weer nergens te zien.

Maria met het kindeke Jezus? O nee, dat kan niet. Die waren joods en geen moslim.

Groeten.

Fons.

[carel]

Fraai verhaal Fons! 8)

...natuurlijk wil ik het weten, had je kunnen verwachten: wat is ZDMZD?

en wat een fles z.b.p.-olie?

OK, dan ik: DGHZJZ!!

(De Goede Heer Zal Je Zegenen)

[FonsV]

Dag Carel,

Dank voor je reactie.

ZDMZD is een variant op 'hulpe hem gelijk' namelijk: Zij Die Mijn Zorgen Deelt. De laatste D wordt wel eens anders aangevuld.

z.b.p.-olie is steno voor zonnenbloemenpittenolie.

Groeten.

Fons.

[carel]

Hi Fons,

Dat wat betreft de afkortingen. Ik ben nieuwsgierig, vandaar.

Jouw verhaal laat goed zien in wat voor soort maatschappij wij tegenwoordig leven. Die moslima is aan alle kanten angstig voor die rare nederlanders, heeft ongetwijfeld een man thuis die 'de baas' is of waar in ieder geval heel andere mores heersen dan bij ons. Ze zit tussen verschillende werelden ingeklemd, thuis, wat zal ze te vertellen hebben? In de winkel, hoe reageren mensen op haar. Lijkt me heel erg moeilijk. Ik heb respect voor de manier waarop ze zich daar gedroeg, misschien heeft er wel tijden niemand - van de nederlanders bedoel ik - iets tegen haar gezegd. Zo van "wat zou ik tegen haar kunnen zeggen, zou ze me begrijpen of verstaan".

Heel fraai dat verhaal, dat doe je knap hoor.

[Juda]

dat het vrouwtje bang weggaat,
doet me denken aan die reclame:
http://www.youtube.com/watch?v=_1-4LtZbqls