Dank weer voor je reactie.
Ik schreef:Er zijn meer dan 100 miljardairs op deze aarde; als die de man een miljoentje schokken is er voorlopig geld zat!
Zo'n miljardair kan 999 maal een miljoentje uitgeven voor hij 'blut' is en nog maar € 1.000.000 overheeft. Een bijstandsmoeder kan geen € 999 euro's op tafel leggen zonder eerst een lening te sluiten. Is die vergelijking niet wat ongelukkig?Jij schreef:Volgens mij is dat onzin. Als een bijstandsmoeder voor elke ramp een euro uitgeeft tegen een miljoen euro van een miljardair zitten beide snel aan de grond. Miljardair ben je niet door steeds een miljoentje uit te geven aan elke ramp.
Niets, dat wil zeggen: niets bijzonders. Ik ben er tevreden mee. Van de andere kant denk ik dat een miljardair gemakkelijker een aanvrage van mij negeert dan een van iemand als Obama.Je schreef:Wat is er mis aan jouw positie?
Hierover moet ik een tijdje nadenken. Voorlopig klinkt dit nogal liberaal: ieder voor zich en... that's it! En kan dat nog een 'menswaardige samenleving' worden genoemd? Wel een samenleving zonder Samaritaan.Je schreef:Elke tak van wetenschap, elk probleem wat zich voordoet, elke dakloze, elk mens heeft op een bepaald moment genoeg aan de eigen zorgen.
In de krant las ik twee artikelen en al lezende dacht ik: 'Daar héb je het weer'! Ik vat ze heel kort samen.
1.
De reservekeeper van PSV, Khalid Sinouh had een paar tweets de wereld in geslingerd over '9/11' en in Eindhoven waren ze daar niet zo blij mee. Hij werd op het matje geroepen door de clubleiding van PSV, die een beetje boos was.
Khalid had sceptisch (niet cynisch) gekeken naar de wereld om hem heen en wat kanttekeningen geplaatst bij de vloedgolf aan '9/11'-sentiment die de laatste dagen over ons werd uitgestort. Daarin o.a.: “U vindt er misschien wat minder beelden over terug op YouTube, maar in Irak en Afghanistan sterven er nog steeds als gevolg van geweld en terreur elk jaar veel meer mensen dan op '9/11'. Mensen zonder gezicht misschien, voor u en voor mij, maar vaak net zo onschuldig als de slachtoffers die vielen bij de aanslag op de Twin Towers. Er is nog oneindig veel ellende waar we haast achteloos aan voorbijgaan, elke dag”.
Khalid werpt zijn licht op zoiets complex als de wereldproblematiek. Hij doet dat in nette bewoordingen. Hij scheldt niet en beledigt niet. Hij geeft een mening waarbij je je amper kunt afvragen of die hout snijdt.
Bij PSV vonden ze het allemaal heel erg vervelend en eng, want Sinouh heeft als voetballer 'een voorbeeldfunctie'. Een prof is 24 uur per dag het gezicht van een club, vindt het bestuur, en Khalid had zich dat beter moeten realiseren. Met andere woorden: Khalid Sinouh mag liever niet zijn mening geven over wat hem bezighoudt want o wee, andere mensen (sponsors?) zouden dat wel eens gek of vreemd kunnen vinden.
2.
Perry, de gouverneur van Texas, stelde zich een maand geleden kandidaat en heeft al een ruime voorsprong. Volgens een maandag gepubliceerde CNN-peiling wil 30 procent van de Amerikanen dat hij de Republikeinse uitdager wordt. Tegencandidaat Romney viel Perry hard aan op zijn opvattingen over de sociale zekerheid. Wat was het probleem?
De politicus uit Texas heeft dat sociale programma, dat uitkeringen verschaft aan 52 miljoen Amerikanen, vergeleken met een 'piramidespel'. Door deze associatie wekt Perry het idee dat ook de sociale verzekering bedrog is.
De gevestigde krachten in de Republikeinse partij zijn hier niet helemaal gerust op. Maandag gaf Tim Pawlenty, een voormalig presidentskandidaat, zijn steun aan Romney. Zij willen niet dat de activisten van de Tea Party van onderop proberen de sociale zekerheid tot een verkiezingsonderwerp te maken. Er wordt niet betwist dat er vanwege de vergrijzing hervormingen nodig zijn om de uitkeringen betaalbaar te houden, maar de partijtop is bang dat Perry met zijn al te radicale opvattingen onafhankelijke en gematigde kiezers van de Republikeinen vervreemdt. Het gaat stemmen kosten!
En over dit soort verschijnselen maak ik me zorgen, zijn dat niet allemaal politieke spelletjes waarbij het gaat om winst of verlies van geld en/of stemmen? Bovendien ben ik niet in de positie er iets substantieels aan te doen.
Dat is alles wat ik ermee wil zeggen.
Groeten.
Fons.