Beste juda
Ik kan daar allemaal heel goed inkomen
Bovendien ben ik ook bekend met de begrippen die je aanhaald
De Bhagavad Gita en de Rig Veda zijn me niet vreemd
(alhoewel ik ze slechts in vertaling kan lezen )
Als jong volwassene ben ik daar lang geleden intensief mee bezig geweest
Discipline ( en focus) op zijn indisch heb ik geleerd doordat ik veel belangstelling had voor het spelen van raga's en daar daadwerkelijk iets aan deed
Kennis making met moeilijk te bespelen Japanse bamboefluiten(Shakuhachi ) leerden me later de beginselen van zelfdiscipline , de focus en zelfbeheersings -oefeningen die zeer dicht bij zen meditaties liggen
Maar goed , dit is een(enigzins nostalgisch ) anecdotisch en autobiografisch zijspoortje ( Oeps , oude venten wijken graag af
)
Terug naar het topic ...
Theisten weten over het algemeen allemaal donders goed wel soort god de hunne, enige en ware is ....Maar de meesten die iets of wat verstandig en ontwikkeld zijn verzwijgen dat in de huidige(westerse) seculiere wereld of doen alsof hun neus bloed wanneer ernaar wordt gevraagd ....Alleen mensen die weigeren een god te specifieeren ( en dus niet voorschrijven wat of hoe god moet zijn ,of welke eigenschappen hij bezit buiten het bestaan zelf / wat die god dan bovendien tot een persoonlijke ( meestal antropomorfe ) god maakt ) maar toch in " iets " blijven geloven dat als de drager van de wereld kan fungeren , blijven acceptabel en
vooral belemmeren niets dat de voortgang van kennisverwerving belet ( wat beslist ook een veeleisende discipline is )
Of je die drager van de wereld ( die er is ipv niets ) nu als monist
materie noemt of
geest ; of een mengeling van beiden in elkaar overzetbare vormen van de oersubstantie ( net zoals
( zeer grof gezegd ) energie zich kan omzetten in
materie en vice versa = het pariteitsprincipe in de deeltjesfysica , dacht ik )en
afhankelijk van jouw manier van waarnemen onder welke van die twee vormen die substantie manifest verschijnt ) , kan ik ( voor mezelf dan ) zonder al te veel problemen accepteren ....
Voor zover ik weet benaderen theistische evolutionisten heel dicht dat concept ...
Persoonlijk ben ik wat het bestaan van gelijk welke god betreft agnost ....Bovendien meen ik dat het er helemaal niet toe doet ... De bestudering van de wereld is de bestudering van god ... De wereld geeft antwoord als je de juiste vragen weet te stellen in de juiste taal : en die kan je formuleren door gebruik te maken van de wetenschappelijke methode ....je moet alleen nog de antwoorden kunnen begrijpen en dat is zeker genn makkie ....
Het gehele gedoe rond al de mogelijke "namen; verschijningen , reincarnaties , bodhisvada's en / of wat -weet-ik- voor andere vormen allemaal , inclusief verbale openbaringen van god" zijn louter semantische kwestie met steeds opnieuw betekenisverschuivingen ... tijdverlies
Blijft het mysterie van de introspectie
En laat ik eerlijk zijn ... Ik betwijfel of we( en met "we " bedoel ik de mensheid ) ooit zullen snappen hoe de hersenen nu eigenlijk werken of wat ze bewerkstelligen ... volgens mij heeft de evolutie de mensheid niet uitgerust met genoeg hersenkracht en hersenen om dat te kunnen ontrafelen en bovendien nog te begrijpen ook ..... ook de tijd die daar nog voor kan worden uitgetrokken
schijnt beperkt te zijn
Maar iemand met meer hersenen en tijd dan ik , denkt daar allicht anders over
Groet