Democratie en nog wat

[FonsV]

Dag Juda,

heb ik ook vaker last van gehad, dat ik dingen van te voren wist, op onverklaarbare wijze.

Waarschijnlijk omdat ik ben opgegroeid in de medische wereld betekent het Cassandra syndroom voor mij iets anders dan van te voren iets op onverklaarbare wijze weten.

1. Syndroom is in de medische wetenschap een afwijking van het normale. In het alledaagse spraakgebruik ben ik nooit op zoek naar een gezondheidssymptoom maar naar eventuele ziektesymptomen.
2. Vantevoren iets weten zonder objectieve waarneming (niets gezien, niets gehoord, niets gevoeld) is geen weten maar denken en/of vermoeden. En aan dat denken of vermoeden kan van alles ten grondslag liggen, zelfs een zuiver individuele stemming, een goede bui of een rot bui. Wat zogenaamd 'geweten' wordt kan zowel positief als negatief, voordelig als nadelig, gelukkig als ongelukkig zijn. Vooral onheilsprofetieën zijn al zo oud als het mensdom en er zijn er altijd weer die er intrappen.

* De tekenen van een aantocht zijnde economische crisis werden door sommigen wel, door anderen niet gezien. Of die tekenen er waren hangt niet af van gezien worden maar van: er zijn of niet zijn.
* Wat nine eleven betreft waren er mogelijk tekenen maar het is waarschijnlijker dat die er niet waren of zó listig verdonkeremaand dat niemand behalve de daders ervan wisten. Waarom zie je ze dan zien vliegen vóór ze vlogen?
* Hoe iemand kan voorzien dat een winkelcentrum op instorten staat zonder enig gegeven te hebben over verzakkende pilaren e.d. is mij een raadsel en, eigenwijs als ik ben, ik neem dat niet voor waar aan.

Dat jij het vantevoren weten als een goedaardige gave van Brahman/God ziet is natuurlijk jouw zaak. In mijn wereld doet God zulke dingen niet, zeker niet als met zo'n gave toch niets kan worden uitgericht.

Iets heel anders: ik bel wel eens naar familie of kennissen en ik word wel eens door familie of kennissen gebeld. Normaalste zaak van de wereld. Meermalen is het me overkomen dat ik naar de telefoon loop om iemand te bellen, dat de telefoon gaat voor ik hem kan opnemen en dat de iemand, die ik wilde bellen, mij belt. Toevallig? Andersom gebeurt ook: ik bel op, er wordt opgenomen, ik zeg “Met Fons” en de ander zegt: “Dat is grappig, ik wilde je net bellen”. Hoe kan dát nu weer? Ik denk dan na over telepathie of zoiets maar nooit over een bovennatuurlijke interventie van Brahman/God of van iets (Iets) waarvan alles hebben behalve kennis.

Voor alle duidelijkheid: bij de meeste telefoontjes gebeurt zoiets niet. Ik heb zelfs wel eens het verkeerde nummer gedraaid. Of de opbeller zat in die situatie: "Sorry, verkeerd verbonden". Die kon er dus niets aan doen.

Ik denk dus dat je eens heel zelfkritisch moet kijken naar: waren er misschien tóch aanleidingen om aan een economische crisis, aan het WTC en dat winkelcentrum te denken?

Mogelijk vind je op onderstaande adressen een andere en wat meer klinische kijk op het Cassandra symptoom.

http://www.gewoonongewoon.com/samenvatt ... e=lezing_4

http://agilethings.nl/?p=8

Groeten.

Fons.

[carel]

Hi Fons,

Goede analyse. Over het al dan niet zien aankomen van de economische crisis. Persoonlijk, om dat voorbeeld hier te gebruiken, zag ik die economische crisis totaal niet aankomen. Reden: ik was er niet naar op zoek. Wel zag ik een stelselcrisis aankomen, waar we nu inzitten. En dat op basis van dymanische modellen die ik geijkt had in het bedrijfsleven (grotere bedrijven vooral).

Het klinkt gek, maar vanuit die modellen gezien is het makkelijker om een stelselcrisis, die in wezen beduidend veelomvattender is, te zien aankomen. Misschien is de 'boeggolf' daarvan groter, is het kantelpunt duidelijker te zien. De economische crisis is toch veel meer een kaartenhuiscrisis en je moet wat dat kaartenbouwweek een bouwkundige (en voor de financiele crisis een zeer ervaren econoom) zijn om zwaktes in dat specifieke systeem te zien. En ik ben geen econoom.

Wat die 9/11 aanslag betreft kon je uit mijn modellen wel zien dat de verhoudingen tussen het rijke Westen en de aan zelfbewustzijn winnende islamgemeenschappen in 'Toenemende Spanningen' (de fase vlak voor het kantelpunt) verkeerden. Maar, zo leerde de praktijk, dan is er in feite nog niet zoveel aan de hand. In Toenemende Spanningen kun je de zaak nog in de hand houden. 9/11 opende vervolgens de deur naar het kantelpunt, dat wel. En dan moet je opeens veel betere keuzes maken, veel alerter opereren, veel meer streven naar overeenkomsten en binding. Dan is de speelruimte die je als beleidsmakers hebt opeens een heel stuk kleiner. Alsof je door een rietje naar je omgeving kijkt: je kunt nog wel focussen op één ding maar je mist de samenhang der dingen compleet. En beleid maken in moeilijke tijden is puur een kwestie van samenhang en binding.

En we weten wat Bush, de slechtste president ooit, deed. Splijten in plaats van binden, vechten in plaats van praten. Alles fout. Echt alles ten diepste fout.

En zo moet Rutte zijn rietje ook weggooien, liefst meteen.

[FonsV]

Dag Carel,

Persoonlijk, om dat voorbeeld hier te gebruiken, zag ik die economische crisis totaal niet aankomen. Reden: ik was er niet naar op zoek.

Of het er iets mee te maken heeft weet ik niet maar...
* ik was destijds blij dat naast Nederlanders ook Amerikanen, Engelsen, Canadezen, Polen en wellicht nog meer nationaliteiten ons bevrijdden van de Duitse bezetting. Dus niet: waar bemoeiden ze zich mee!
* samen met anderen heb ik kritische opmerkingen aan het adres van de Amerikanen gemaakt t.a.v. de Vietnamese oorlog, hun optreden in Afghanistan en de beide Golfoorlogen: “Waar bemoeien ze zich mee? Hoe zouden ze zelf reageren als een andere natie hen tot hún orde zou roepen”? En dergelijke wijsheden. Wat was hun werkelijke doel in die operaties?
* ik heb nog steeds twijfels over ons optreden in Afghanistan net als destijds over het politionele optreden in Oost-Indië, het huidige Indonesië. Bemoei je vooral met je eigen zaken want op deze manier kweek je alleen onbegrip en weerstand.
* mét anderen vreesde en vrees ik dat Amerika met zijn supermacht-allures alleen maar tweespalt zal brengen tussen aan de ene kant henzelf plus bondgenoten en aan de tweede kant andere culturen/naties.

Mogelijk kan met behulp van GOCU een duidelijker diagnose en prognose worden gesteld. Daarover kan ik niet oordelen want ik heb te weinig inzicht in die theorie en techniek. Maar als volbloed leek zit ik met mijn zorgen.

En zo moet Rutte zijn rietje ook weggooien, liefst meteen.

Fors geformuleerd maar... dat hij het bij het rechte eind heeft... ik ben verre van zeker dat dat het geval is.

Groeten.

Fons.

[carel]

Hi Fons,

GOCU zegt iets over de vier 'werelden' waar een systeem - en dat kan van alles zijn, de maatschappij, een bedrijf, de politiek, echt van alles- zich in kan bevinden en wat dan de onderliggende spelregels zijn. In Groei zijn dat heel andere spelregels dan in Onbalans of Chaos.

Toen Amerika ons de Marshall hulp gaf lag NL in de kreukels, maar waren alle elementen van Groei aanwezig: gezamenlijkheid, hard werken aan hetzelfde doel, perspectief in de toekomst 'het zou allemaal beter worden'. Of we daar verschillend over dachten, wat precies 'beter' dan wel was doet voor GOCU niet ter zake. Het is een bindend en stimulerend element en daar gaat het om.

In Afghanistan is er een compleet andere situatie en dat weet zo ongeveer iedereen behalve de Amerikanen, die maar ijzerenheinig van Groei blijven uitgaan. Daar heerst een combinatie van Onbalans, van Uitdoven en een heel klein beetje Groei, een onzalige mix die heel snel tot explosie kan komen, de Onbalans-groepen, de Taliban o.a., kunnen de macht grijpen of de Uitdovers (binnen de Taliban heb je een grote groep die in die specifieke belevingswereld zit) kunnen dwars gaan liggen.

Zo gebruik ik GOCU. Als het over heel specifieke dingen gaat dan probeer ik de onderliggende bewegingen en structuren te vinden en daar wat over te zeggen.

[Juda]

Hoi Fons en Carel.

Graag wil ik jullie een klein iets vertellen van mijn aandoening: mijn autisme.

Het kan misschien wetenschappelijk verklaren waarom ik dingen soms zo scherp van te voren doorzie.
Autisme is een beperking, waardoor je dingen niet altijd direct kunt waarnemen.
Dit klinkt tegenstrijdig, maar wacht even...

Het lijkt voor mij alsof ik puzzelstukjes zie, waar anderen een heel plaatje zien.
Dit geldt voor sociale gebeurtenissen en emoties.

Daardoor heb ik langer tijd nodig dan anderen, en ben ik iemand die dingen soms juist heel snel door heeft, omdat soms dingen op hun plek vallen.
Ik moet berekenen om situaties door te krijgen.
Ik wil namelijk weten wat er in mijn hoofd en hart gebeurt.
Ik wil de "mist" weg hebben, en ik zoek naar duidelijkheid.

De dingen die ik kan plaatsen voordat ze gebeuren, vallen uiteindelijk soms vanzelf op hun plek.
Hoe dat kan, is denk ik simpel.
Het is geen paranormaal vooraf weten, maar volgens mij eerder soms een supersnelle berekening van het brein, waardoor je (op basis van oudere gegevens) gevoelens, en sommige situaties pijlsnel kan doorgronden.
De fout die mijn brein soms maakt, is dat ik de puzzel verkeerd kan leggen, waardoor ik dingen totaal verkeerd uitleg.

Misschien is deze gave/beperking van mijn puzzelbrein de reden waarom ik dingen toen zo haarscherp heb doorzien.
Het is ook vaker een nadeel, wanneer ik in situaties kom waarin ik direct moet reageren.
Dan zie ik dingen niet meteen voor wat ze zijn, en moet ik soms wel een week nadenken voordat het me duidelijk is.
en dan is blunderen het gevolg.

Ik denk niet dat het paranormaal is, omdat alle ingrediënten voor een voorspelling, er al zijn, voordat ik de voorzegging doe.
Alleen heeft de natuur ze nog niet gekookt tot de ongrijpbare gebeurtenis.

Iedereen kan het volgens mij en het is vrij simpel:

Observeer de omgeving waar je bent en let op de details.
Als er iets niet klopt, en het is in het zicht, zul je het bijna meteen merken.

Zoals in het LOON, ( Dat winkelcentrum) .
daar zag ik het instortingsgevaar, omdat een stuk of 6 stukadoors op een kluitje waren aan het werken.
Ook vertrouwde ik het niet, omdat ik iets merkte, een rare spanning onder de mensen.

Ook vlak voor 11 september was er een bepaalde onrust, waardoor ik een bepaald voorgevoel overnam van mijn omgeving.

Dit kan, nu ik over kritiek van Fons nadenk, wel een logische verklaring hebben.
Feit is wel dat ik het gedeeltelijk van te voren aanvoelde.
Feit is ook dat dit waarschijnlijk wetenschappelijk verklaard kan worden door mijn autisme, mijn anders opgebouwde gevoelswereld en mijn brein.

Ben ik helderziend?
Nee. Ik voel gewoon over sommige dingen een soort inwendige chaos en probeer die te doorgronden.
het geheel te zien zeg maar.
Soms duurt dat jaren, zoals in de 10 jaar voor de kredietcrisis.
De duidelijkheid die door de dialogen van de econoom en goudhandelaar Willem Middelkoop in de tijd van 2008 ontstond, verklaarde mijn innerlijke chaos op dat gebied na 10 jaar onwetendheid en verwarring, feilloos.

Soms is de chaos bij mij in een oogopslag opgehelderd, zoals in het Loon.
Feit is wel, dat ik de kennis van tevoren kan hebben, puur door de omgeving te observeren.
Soms maakt het brein berekeningen die tot een conclusie leiden die je zelf niet kan verklaren, maar die wel wetenschappelijk te verklaren is.
en het bevestigt je intuïtie terwijl je kennisbrein het niet snapt.
Dat was soms wel beangstigend..

Zo was 11 september voor mijn gevoel
(het voorzeggen van "een grote terreuraanslag" , niet van het hoe, waar en waarom ) "voorspelbaar" vanwege steeds sterker wordende spanningen in het Midden Oosten.
Die chaos zal ik waarschijnlijk onbewust hebben gevoeld en niet hebben kunnen plaatsen.
Vervolgens riep ik dingen waar ik door die spanning, bang voor was en die kwamen altijd uit.

Het Loon, daar hing een creepy spanning, en die spanning gaf mij een sterk gevoel dat er iets niet klopte.
Wat dat was, begreep ik meteen toen ik om me heen keek.
Ik zag het probleem nadat ik mijn intuïtie gebruikte om mijn innerlijke pakje met chaos te doorgronden.
En ik kaartte het aan.

Ik denk dat deze uitleg een minder zweverige basis heeft en dat dit concreter is, dan haar toe te schrijven aan machten die ik dan wel persoonlijk ervaar, maar waarvan ik niet kan bewijzen dat ze bestaan.

Groeten Juda.