De kracht van muziek

[carel]

Verder op de post van Tsjok over muziek

Gisteren oefende ik met mijn groep. Steeds meer eigen werk dat het bestaande gaat verdringen. Bij dat werk maak ik veelvuldig gebruik van alles wat de moderne muziekindustrie te bieden heeft. Het verlengt je mogelijkheden enorm. Net als die rekenmachine doet.

natuurlijk werk ik daarbij met programma's als cubase, omdat je daarmee een compositie kunt laten klinken zoals je hem in je hoofd hebt, meerdere instrumenten, percussie en meerstemmig. Vroeger had ik die klanken in mijn hoofd en feitelijk is dat Cubase een verlengstuk van die mentale 'kracht'. Je zou denken dat daarmee het vermogen de dingen in je hoofd te horen zou afnemen, maar dat is niet zo. dat wordt er juist sterker door.

Steve Jobs is er helaas niet meer, maar een van zijn grote liefdes, de muziek, komt erg goed tot uiting in zijn 3,99 euro kostende app Garageband for iPad.

Dat Garageband for iPad is een heel apart ding dat ik ook als afzonderlijk instrument ervaar. Bij Apple moeten ze een paar muzikale knakkers in dienst hebben en de liefde van Jobs voor muziek in combinatie met zijn gedrevenheid om 'de wereld' te willen veranderen komt daar heel goed in tot uiting. Voor componisten is die app eigenlijk gewoon onmisbaar.

Net als bij een normaal instrument heb je te maken met een zekere leercurve, je kunt piano of gitaar spelen en dat opnemen met de ingebouwde 8 sporen recorder, maar dat is nog maar het begin. Stel je speelt bluesharp als ik doe. dan heb je te maken met de beperkingen van dat kleine instrument, alleen hele tonen en een enkele toonsoort. Je kunt door wat speeltrucs wel een pitching en bending effect veroorzaken, maar je blijft binnen het stramien van die toonsoort. Tot je de sampler van Gfi (zo kort ik Garageband maar even af) gebruikt. Die ene gespeelde en opgenomen toon maakt dat je meteen alle toonsoorten kunt gebruiken en niet alleen dat. Je kunt trucs met die toon uithalen die je met geen enkele bluesharp ooit kunt uithalen.

Zo barst die app van de mogelijkheden, laatst ontdekte ik weer nieuwe, die je nog nergens op de verschillende fora tegenkomt. Allemaal ondersteunt het de leercurve, die dus niet beperkt wordt door de techniek of de eigen virtuositeit of het gemis daaraan.

Het rare is dat dit mij terugbrengt naar mijn kinderjaren, waarin ik met een oude accordeon, alleen de bassectie werkte, melodieen maakte. Tegelijk ontwikkelde ik, door de gestructureerdheid van die bassectie gevoel voor schema's, transponeringen, toonsoorten, coupletten, bruggen en choruslijnen, kortom, alles wat bij muziek maken te pas komt. Ik ben geen professionele muziekbeoefenaar, ik mis de uiteindelijke virtuositeit, maar de rest is goed verzorgd, laat ik het zo formuleren.

Grappige ervaring. Als je sax speelt op een keyboard, een phantom 6 van Roland bijvoorbeeld, dan speel je de noten heel anders dan als je een piano erop speelt. Met MIDI kun je dat goed horen, je neemt een saxpartij op en vervolgens vervang je in Cubase die sax door een vleugel. Klopt voor geen meter meer, terwijl die saxpartij heel dicht tegen een echte sax aanzit.