In de rubriek aantal schedels staat aangegeven hoeveel fossiele schedels van deze soorten gevonden zijn, gebaseerd op gegevens zoals die bij www.talkorigins.com te vinden zijn.
Creationisten ontkennen met stelligheid het bestaan van fossiele overgangsvormen tussen de soorten, dus ook het bestaan van overgangsvormen tussen aapachtige en mensachtige soorten.
Zij stellen, dat er een wijde kloof is tussen enerzijds mensen en anderzijds aapachtige soorten.
Het zou voor hen dus heel eenvoudig moeten zijn om de hominide (mensachtige) fossielen als mensachtig dan wel aapachtig te benoemen. Het is boeiend en ook wel grappig om te constateren dat creationisten het over bepaalde fossielen niet onderling eens kunnen worden of het resten van mensen of van apen betreft. Enkele voorbeelden, er zijn er meer.
De schedel van de Homo habilis bekend onder de codenaam ER 1470 met een schedelinhoud van 750 cc wordt door de creationisten Bowden, Menton, Taylor, Baker, Van Bebber, Lubenow en Line als menselijk beschouwd, terwijl de creationisten Cuozzo en Mehlert stellen dat het een apenschedel betreft. Gish ging er van uit dat het een mensenschedel was (1979), maar is later (1985) van idee veranderd.
De Java mens, 940 cc herseninhoud en behorend tot de soort Homo erectus, wordt door de meeste creationisten als aap gezien, behalve door Mehlert, Lubenow en Line die de Java mens als mens beschouwen. Opmerkelijk is dat Taylor de Java mens eerst rekent to de apen (1992, 1995), later tot de mensen (1996).
Peking mensen hebben gemiddeld een wat grotere herseninhoud dan de Java mens en behoren eveneens tot de soort Homo erectus. Baker, Van Bebber, Lubenow, Line en Mehlert zien er fossiele mensen in, terwijl Curozzo, Gish, Bowden, Menton er een fossiele aap in zien. Taylor ging er eerst van uit, dat de Peking schedels apenschedels waren (1992), maar herriep dat in latere publicaties (1995, 1996).
Het is kennelijk lastig de hominiden te classificeren. Voor evolutionisten is dat geen principieel probleem, alleen een technisch probleem. Voor creationisten is dit een principieel probleem.
Tijs Huisman
