felix schreef:Andreas schreef:De mens is geen aap.
De zoogdieren zijn uit de reptielen onstaan, maar je mag een rund geen reptiel noemen omdat ze de essentiele kenmerken van een reptiel is kwijtgeraakt tijdens de evolutie.
Zo simpel zit het niet helemaal in elkaar.
Laat je niet leiden door een onderbuikgevoel, hoogstwaarschijnlijk ingegeven door taaltechnische connotaties die bijvoorbeeld een woord als aap met zich mee draagt. dit is irrelevant voor classificatie.
Jij gaat er vanuit dat ik de mens een aap "moet" noemen omdat de mens puur morfologisch en qua afstamming gezien een aapachtige is.
Maar ik maak dat nog altijd zelf uit.
Ik zou een mens ook geen dier willen noemen, al is een mens ontegenzeggelijk een levend wezen dat taxonomisch en evolutionair bezien thuishoort in het dierenrijk.
Een mens is echter het dierlijke stadium ontstegen [oké, niet alle mensen, maar in principe] door de dingen die ik hierboven al noemde.
Daarom zal ik een mens nooit een dier of een aap noemen, al behoort de mens als soort daar taxonomisch wel in.
Alles puur taxonomisch bekijken is leuk als je het over evolutie, fysiologie en morfologie hebt, maar er is ook nog zoiets als mate van zelfbewustzijn en beschaving.
Toegegeven, de menselijke beschaving en cultuur is nog heel erg jong, maar de mens een dier of aap noemen gaat er bij mij niet in.
Soms stemmen onderbuikgevoelens overeen met wat juist is en dat is ook hier het geval.
Mijn onderbuikgevoelen zegt mij ook dat ik onsterfelijk ben [sterfelijkheid is nauwelijks voor te stellen].
Het is vrij zeker dat mijn lichaam zal sterven, maar de ziel is onsterfelijk en dus klopt dat onderbuikgevoel, na enige tijd reïncarneer je weer.
Ik ben het dus oneens met religieuze mensen die beweren dat de mens taxonomisch niet bij de apen hoort, maar de overgang van primitieve mens naar moderne mens is voor mij zó wezenlijk, dat ik een mens geen aap meer zou willen noemen.