Dag Carel,
Dank voor je reactie.
Je schreef:Stel het onzalige moment dat jij precies weet wat ik onder, bijvoorbeeld, wijsheid versta dan is er pas een probleem. Dan stopt het zoeken naar betekenissen binnen en achter betekenissen.
Ik had het gevoel dat jij onder wijsheid niet hetzelfde verstond als ik. Ik liet dus weten dat ik niet zeker wist wat jij onder wijsheid verstaat of: wat wijsheid voor jou betekent. Je kunt dat verstaan als een uitnodiging om me jouw betekenis van wijsheid duidelijk te maken. Bij mij is het zoeken naar wat wijsheid voor jou betekent niet gestopt en er is dus - wat mij betreft - geen níeuw probleem.
Je schreef:Voor mij neemt wetenschap niet de plaats van wijsheid in, ik denk dat jij dat soms van mij denkt.
Dat wijsheid niet de plaats inneemt van wetenschap ben ik volledig met je eens. Geleerd is niet hetzelfde als wijs. We hebben niet voor niets voor twee verschillende realiteiten twee verschillende woorden. Als ik het over wijsheid heb heb ik het niet over wetenschap.
Je schreef:Anders gezegd: iemand die iets alleen maar van een enkele kant kan bekijken mist het vermogen om 'wijs' te worden.
Weer helemaal mee eens. Zo iemand
is voor mij al dom en zal dom
blijven. En wetenschap zonder wijsheid kan tot enorme stommiteiten leiden.
Je schreef:Er was eens een vorst die werkelijk inzicht probeerde te krijgen in wie hij was en wat zijn diepere roerselen waren. Hij zocht een, wat ik hier zou noemen, wijze inkijk op zijn eigen aard. Hij liet vele wijzen komen.
Die wijzen waren blijkbaar schertswijzen, charlatans want zij praatten de vorst naar de mond. Gelukkig was de vorst al wijs genoeg om dat in de smiezen te hebben.
Ik gaf aan in welke richting ik de betekenis van wijsheid zoek en gaf wat ik in woorden boeken had gevonden:
*wijsheid = bezonnenheid ernst beraad bezinning beradenheid bedachtzaamheid. Op een andere plaats:
*wijsheid = het hebben van kennis die op inzicht
en levenservaring berust.
De woorden 'kennis' en 'inzicht' komen er in voor maar ze zijn niet voldoende voor wijsheid.
Er is er maar één die directe toegang heeft tot wie jij bent en wat in feite jouw gedachten en gevoelens zijn en die ene ben jezelf. Als je wilt weten wie je zelf bent, dien je te streven naar onbevooroordeelde 'zelfwaarneming', die kan leiden tot 'zelfkennis'. Niemand is in staat jouw diepste zelf te ervaren tenzij jij zelf. Selfconsciesness heet dat in het Engels.
Je zou toch eens werk van Eckhart Tolle moeten lezen b.v.:
De kracht van het NU. Je krijgt dan mogelijk een nieuwe, volgens mij frisse kijk op het denken.
'Je pense donc je suis' blijkt dan bijzonder verneukeratief verstaan te kunnen worden.
Ten eerste omdat je dat denken niet stil kunt zetten want het gaat gewoon door en ten tweede omdat dat denken niet per se zo origineel en persoonlijk is als je denkt. Ben ik werkelijk hetgeen ik denk dat ik ben?
Volgens Tolle (het boeddhist) is er een verschil tussen 'je ware 'Ik' en je 'ego'. Het veruit grootste deel van onze denkactiviteit komt op rekening van dat ego en wordt besteed aan het verleden en de toekomst (die geen van beide zijn of bestaan). Het NU,
de enige werkelijkheid, raakt op de achtergrond en op de duur volledig ondergesneeuwd. Het is alsof we niet meer in staat zijn alle aandacht aan het NU te geven, aan ons zijn op dit moment, de meest nabije werkelijkheid.
Toegegeven: wat 'zijn' is valt nauwelijks of niet te definiëren. Me volledig van mijn zijn bewust zijn vraagt enorme inzet, oefening en dus moeite. Met de openheid van een kind en zonder (voor)oordeel kijken naar wat ik denk en voel ben ik afgeleerd omdat ik geboren ben en groot geworden in een wereld waar nagenoeg niemand dat doet. We maken ons vooral druk om wat we hebben gedaan, wat we zullen of moeten doen, wat anderen van ons denken en wat we voor anderen willen betekenen. Allemaal: ego.
Delphi zei al: Γνώθι σεαυτόν = Ken uzelf. Tegen wie wordt dat gezegd: tegen degene die ik denk dat ik ben of tegen degene die ik werkelijk ben? En de wijze man die Exodus schreef liet JHWH in het brandende braambos zeggen
"Ik ben die ben". Maar niet-oosterlingen verstaan en vertalen die teksten anders dan ze zijn bedoeld en nauwelijks iemand die het opmerkt
Je schreef:Les 1: accepteer het.
Het Boeddhisme leert (onder andere!!! het volgende: als je (in volle vrijheid) geconfronteerd wordt met wat je niet zint zijn er twee mogelijkheden:
* je kunt er met uitzicht op succes iets aan doen en dan: doe er iets aan!
* je kunt er niets aan doen en dan: óf keer het de rug toe óf aanvaard het!
Blijf in ieder geval jezelf, die je op dat moment bent.
Groeten.
Fons.
Een theoloog die naar exactheid streeft, heeft de eerste stap gezet op de weg naar het atheïsme. Een agnost is geen naïeveling, maar iemand die god nauwkeurig 'kent', voor wie dus veel, zo niet alle gods'voorstellingen' hun betekenis hebben verloren.